Ամառային դիմանկարներ

Լուսանկարը՝ Միլենա Սեդրակյանի

Լուսանկարը՝ Միլենա Սեդրակյանի

Նորից ես եմ` Միլենան, մի քանի օրով գնացել էի Երևան` գեղեցիկ նկարներ անելու,  ու չէի էլ համբերում, թե երբ պիտի հասնեմ տուն և ուղարկեմ:

Տանը ձանձրալի է. արձակուրդներս ավելի հետաքրքիր դարձնելու համար որոշեցի մի քանի օրով գնալ Երևան, քանի որ շատ եմ սիրում Երևանը ու կարծում եմ, որ շատ-շատ նկարելու բան կա:

Հասնելուն պես գնացի զբոսանքի. մեծ տեսախցիկը ձեռքիս նկարում էի ծառերը, ծաղիկները, սակայն հիշեցի պատանի թղթակիցների սեմինարների Ֆոտոյի ուսուցչուհի Դիանայի խորհուրդը: Նա մի բան ասաց, որ երբեք չեմ մոռանա.

-Ծառեր ու ծաղիկներ նկարում են բոլորը, ու այդ նկարները էլ յուրօրինակ չեն, իսկ կա մի թեմա, որը երբեք չի ձանձրացնում` մարդիկ,  ամեն մարդ տարբեր է…

Լուսանկարը՝ Միլենա Սեդրակյանի

Լուսանկարը՝ Միլենա Սեդրակյանի

Որոշեցի հենց էդպես էլ վարվել, նկարում էի Նարեին:

Փոքրիկ աղջիկը` խուճուճ մազերով Նարեն,  դեռ 10 տարեկան է, սակայն նրան նկարելիս ինձ թվում էր, թե նկարում եմ ֆոտոմոդելի:

Բայց երբ ժպտում է,  շրջապատում  բոլորը կարծես վերադառնում են մանկություն, այնքան բարություն և անմեղություն կա թաքնված ժպիտի տակ, որ պարզապես քեզ էլ ստիպում է ժպտալ:

Մութն ընկել էր. արդեն բավականին ուշ էր: Հասա տուն և միանգամից սկսեցի պատմել օրվա մասին:

Լուսանկարը՝ Միլենա Սեդրակյանի

Լուսանկարը՝ Միլենա Սեդրակյանի

Առավոտյան վաղ արթնացա: Պիտի հասնեի Արմավիր ու պատրաստվեի ծննդյանս օրվան, ամբողջ տարին սպասել եմ 22.06-ին:

Վստահ եմ, որ հետաքրքիր օր եմ ունենալու. ընկերներով գնում ենք բնության գիրկ: Խոստանում եմ` իմ ամենասիրելի ուսուցիչներին գեղեցիկ նկարներ եմ նկարելու ու մի գեղեցիկ  հոդված եմ գրելու, թե ինչպես անցավ օրս: