Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Այգեձորն իր գերբնական գեղեցկության ու բերքառատության հետ մեկտեղ ունի խնդիրներ, որոնք տարիներ շարունակ անլուծելի են մնացել: 1970-ական թվականներին Այգեձորում հիմնադրվել է թատրոնի շենք, որը Սովետական Միության փլուզումից հետո կորցրել է իր երբեմնի շքեղությունն ու այժմ շունչ է առնում առիթից առիթ: Թատրոնի շենքն իր առաջ լայն հնարավորություններ ունի, բայց բավականին անմխիթար վիճակում է: Ներս մտնելուն պես նկատեցի մի կնոջ, ով ավլում էր դահլիճը:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
-Էհ, էն ա մաքրըմ եմ դահլիճը, վեր վաղը մարդիկ դեն կյալ Երևանիցը, տենան վիճակը վենց ա, միջոցներ տրամադրեն՝ վերանորոգենք:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Այգեձորը չունի իր սեփական թատերական խումբը: Թատերական ներկայացումները կամ այլ միջոցառումները կազմակերպվում են Երևանից կամ այլ քաղաքներից այցելող թատերախմբերի կողմից:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
-Էն ա Երևանիցը կյալիս են, աֆիշնին խփում դռանը, մերոնք ալ կյալիս էն, վեր նայեն: Էհ… Չիդեմ, բալա ջան… Չիդեմ:
Հուսով եմ՝ մի օր թատրոնի հսկայական շենքը կվերածնվի՝ նոր շունչ հաղորդելով գյուղին: