Մենք միշտ հայտնվում ենք անընդհատ խաչմերուկներում: Այդ խաչմերուկները մեկ գրամ անգամ չեն ուզում ընդհատվել…
Մենք՝ ես ու նա: Նա մի աղջիկ է, ում հետ, սկսած յոթ տարեկանից, կապեցի իմ աշխարհը, երազանքները, իմ պարզ կյանքը: Մենք ուղիղ յոթ տարի ապրեցինք իրար հետ, իրարով: Պատմեմ՝ իմացեք:
Մենք սովորում էինք նույն դասարանում, ասեմ ավելին՝ դեմ դիմաց էինք նստում: Սովորում էինք հավասարը հավասարի պես: Ապրում էինք նույն հետաքրքրությունների շրջանում: Երբ նա էր իրեն վատ զգում, ես էլ էի ինձ վատ զգում, գնում էինք մեր տուն, ձվածեղ պատրաստում, թեյ խմում: Երբ ես էի ինձ վատ զգում, նա էլ էր սկսում վատ զգալ, ու այդ դեպքում գնում էինք իրենց տուն, բրդուճներ պատրաստում, ուտում, սելֆի անում… Մեկ-մեկ էլ մեզ օգնում էր խանութում վաճառվող բուլկին, որը մենք կիսում էինք հավասար:
Մենք երազում էինք ուսանողական գեղեցիկ տարիներ, ընդհանուր բնակարան, գնումներ, սիրուն կյանք: Չեմ ասում, թե մինչ անցած ամառ ինչեր ենք արել իրար հետ, ինչերի միջով ենք անցել, ոնց ենք հասել մեր ուզածին, ոնց ենք անընդհատ փնտրտուքների պատճառով թափառել մեր մարդաշատ փողոցներում: Ո՞նց ենք առանց իրար ապրում հիմա:
Հիմա նա բնագետ է, ես էլ լեզվաբան եմ: Մեզ տարանջատեց մեր ապագա մասնագիտությունը, տարանջատեցին շատերը, հայտնվեցինք խաչմերուկներում՝ սկսած իններորդ դասարանն ավարտելու օրից: Սկսած չարաբաստիկ հունիսից: Իրական ընկերությունը դարձավ չգիտեմ, թե ինչ:
Հիմա մի քանի խնդիրներ են ծագել մեր մեջ, չենք էլ նայում իրար դեմքի, չնայած գիտեմ, որ իրար զգում ենք: Ես ինչքան ժպտում եմ, ցույց եմ տալիս, որ ամեն բան լավ է, բայց այդպես չէ: Երկուսս էլ իրար նկատմամբ վատ բաներ ենք անում առանց հասկանալու: Բայց երևի ամենալավ ընկերության մեջ կա զիջում, ներողամտություն, սեր… Սրանք թույլ կտա՞ն այդքան շուտ հանձնվել: Ախր…
Ուզում եմ հին օրերս հետ բերել, նորից ամեն օր, ամեն ժամի զանգահարել նրան, խոսել, ամեն վայրկյան լինել նրա հետ: Շատ եմ ուզում: Կթվա, թե կեղծավորություն եմ անում, բայց ամենաշատը նրան եմ սիրում իմ ընկերներից: Շատ եմ սիրում, շատ: Մեր միամիտ քայլերը խառնեցին ամեն ինչ: Կստացվի՞ նորից ամեն բան սկսել:
Ես շատ եմ սիրում քեզ, Սերինե: Չեմ ուզում հեռանալ մի մարդուց, ում հետ անցկացրել եմ իմ ապրած տարիների կեսը: Ի՞նչ ես կարծում, գուցե լինենք ներողամիտ, զիջող, փորձենք հասկանալ իրար:
Հավատում եմ, եթե դու կարդում ես այս տողերը, շուտով ամեն բան լավ կլինի…