Բելգիա. «18-ը 18-ին». օր չորրորդ

Հարցազրույց «Խաղաղության ավան» կազմակերպության տնօրեն Մատի Վանդեմաելի հետ

-Ինչպե՞ս է կոչվում ձեր կազմակերպությունը և ինչո՞վ է զբաղվում:

-«Կազմակերպությունը կոչվում է «Խաղաղության ավան»: Մենք հյուրատուն ենք Բելգիայում: Երիտասարդների համար, ովքեր խմբերով են ժամանում Բելգիա, ճանաչողական ճամբարներ ենք կազմակերպում Առաջին համաշխարհային պատերազմի վերաբերյալ:

-Ինչու՞ «18-ը 18-ին»:

-Մենք կարծում ենք հիանալի գաղափար է մեկ վայրում հավաքել երիտասարդների 45 տարբեր երկրներից: Մենք փորձել ենք ընտրել մասնակիցների, որոնք 18 տարեկան են կամ մոտ են դրան: 18 տարեկաններ, 1918-2018… Խորհրդանշական է:

-Ինչո՞ւ որոշեցիք այս ծրագիրը իրականացնել:

-Մեր գլխավոր նպատակը ժամանակակից «խաղաղության հուշագիր» ստեղծելն է: Նաև պատերազմներին նվիրված արարողակարգերում հիմնականում մասնակցում են մեծահասակները, ավանդական զինվորական հագուստներով, երկար ճառերով. մենք փորձեցինք լինել կրեատիվ և փոխել կարծրատիպերը:

Լուսանկարը` Անուշ Դավթյանի

Լուսանկարը` Անուշ Դավթյանի

-Առաջին անգա՞մն է, որ իրագործում եք այսպիսի ծրագիր: 

-Մենք ունեցել ենք նմանատիպ ծրագրեր, սակայն երկու, երեք կամ չորս երկրների ներկայացուցիչների հետ: Սա առաջին անգամն է, որ հրավիրել ենք մասնակիցներ քառասունհինգ երկրներց:

-Ո՞րն է ձեր դերը կազմակերպության մեջ:

-Ես կազմակերպության տնօրենն եմ և աշխատում եմ տասնչորս հոգու հետ:

 -Ո՞րն է խաղաղության ձեր սահմանումը:

-Ես կարծում եմ, որ խաղաղությունը միասին ապրելու հիանալի միջոց է: Մենք հաճախ ենք փորձում բռնությամբ լուծել մեր խնդիրները: Շատ ժամանակ մենք փոքր խնդիրը դարձնում ենք անհաղթահարելի կոնֆլիկտ: Սա գալիս է նրանից, որ մենք տարբեր կերպ ենք վերաբերվում խնդրի լուծմանը: Եթե ինչ-որ տեղ իրոք խաղաղություն է տիրում, ապա մենք բռնության կարիք հաստատ չենք ունենա: Մյուս կողմից՝ խաղաղությունը հնարավոր է, երբ բոլոր մարդկանց իրավունքները հարգված են: Այսպիսով, եթե ամփոփեմ, ապա խաղաղության դեպքում չկա բռնություն, և կա իրավունքի գերակայություն:

-Արդյո՞ք ապագայում պլանավորում եք նմանատիպ ծրագրեր:

-Այո՛, մենք կցանկանանք կազմակերպել, սակայն ցանկանալն ու կազմակերպելը տարբեր բաներ են: Ես չգիտեմ՝ ապագայում հնարավոր կլինի՞ կրկին կազմակերպել այսպիսի ծրագիր, որովհետև այն պահանջում է մեծ ծախսեր: Մենք հիմա շատ բախտավոր ենք, որ բելգիական կառավարությունը ֆինանսավորում է մեզ: Ասպիսով, եթե ապագայում կգտնվեն մարդիկ, կազմակերպություններ, որոնք մեզ կֆինանսավորեն, ապա մենք պատրաստ ենք:

Հարցազրույցը վարեց Սուրեն Կարապետյանը