jenya yeghikyan

Դասասենյակ էր, հիմա՝ լսարան

Ընդունվածների ցուցակի մեջ անունս կարդալուց հետո երկրորդ ուրախալի լուրը հետևյալն էր. ես այլևս տիպված չեմ  տարբեր երկրաչափական պատկերներ ընդունածի տեսքով հայտնվել երթուղայինի մեջ։ Վարորդը, ում հանդեպ ինձ թույլ չեմ տա արտաբերել «Աբո ձյա» թևավոր խոսքը, այլևս իմ անձնական վարորդը չէ։ Ավտոբուսները հանգամանքները մի քիչ մեղմացնում են և թույլ են տալիս քեզ իննսուն աստիճանի դիրքով երթևեկել։ Որքա՜ն էի հոգնել բութ անկյուն, գլան և կոն լինելուց։ Շատ դեպքերում բազմանկյուն էլ եմ ձևացել, կախված երթուղայինի մարդկանց քանակից, երբ պատուհանին գրված տասներեք տեղը վարորդը կարդում է իր գլխավերևի հայելուց՝ երեսունմեկ։ Քսաներեք համարի երթուղայինը փոխարինեցի նույն, քսաներեք համարի ավտոբուսով, էդպես գոնե հանգիստ կկանգնեմ։ Ամեն ինչի հետ մեկտեղ գրպանիս գումարի չափը մեծացավ, բայց ի տարբերություն այն ժամանակների, հասկանում ես, որ գումար տնտեսելը այդքան էլ վատ բան չէ։ Տնտեսելը դեռ մի կողմ, հաճելի է տեսնել, որ գումարդ գանձանակի մեջ իր համար տեղ է գտել և ամենևին չի շտապում ոչ մի տեղ։
Ուսանողական տարիներից չէ, բայց տարուց կխոսեմ, «ներ»-ի համար ժամանակ դեռ կա, ամեն բան չէ, որ հասցրել եմ տեսնել։
-Դասախոսին ընկերով չեն դիմում։
-Հաաա՜… Հա՞, բա էլ ո՞նց։ Երանի դպրոցի ուսուցիչներս. համ ընկեր էին, համ էլ ուսուցիչ, ընկեր բառն էլ միայն ազգանունի հետ չէր դուետով հանդես գալիս,  և վերջապես, բոլոր օրերի ընկեր։ Դուք միայն դասախոս, այն էլ տիկին կամ պարոն։ Օ՜, բավականին արդարացի եք և արդարացված։ Եվ դրա ճշմարտացի լինելը հասկանում ես այն ժամանակ, երբ նրանց հետաքրքիր չէ` դասին ներկա՞ ես, թե՞ ոչ։ Իսկ ի՞նչ էր լինում դպրոցում այն օրերին, երբ հիվանդ էինք ձևանում, որպեսզի տուն գնանք։ Գիտեմ, միայն ես չէի, որ այդ ժամանակ փնթփնթում էի քթիս տակ իրենց կարգապահ լինելու համար։ Համալսարանում ազատ ես, առանց ձևացնելու էլ կարող էս  գնալ։
Սա քիչ թե շատ առաջին տպավորությանս մասին է, որ «մինուս» կնշանակեմ, բայց «մինուսն» էլ «պլյուս» է դառնում հենց նույն «մինուսի» շնոհիվ: Ուղղակի գիծը վերևից ենք իջեցնում։ Միայն այն փաստը, որ արդեն համալսարանի դուռն ես բացում ու ներս մտնում, արդեն ինքդ քեզնով հպարտանալու տեղիք է տալիս։ Եվ խորհուրդ. շարունակեք սովորել այնպես, ինչպես պարապում էիք առարկաները համալսարան ընդունվելու համար։