Երևի շատերդ տեղյակ եք այս տարվա «Դեպի Եվրատեսիլ» նախագծից: Ես, լինելով Եվրատեսիլի երկրպագու, խնդրեցի, Սուրեն Պողոսյանին հարցազրույց անելու խնդրանքով: Թատրոնի ներկայացումից անմիջապես հետո հանդիպեցինք ու զրուցեցինք նախագծում իր մասնակցության մասին: 

-Սուրեն, գիտեմ, որ հենց նոր եք թատրոնից դուրս եկել: Ե՞րբ որոշեցիք զբաղվել թատրոնով:

-Թատրոնով ու երգով միաժամանակ եմ սկսել զբաղվել: Նույնիսկ չի եղել, որ նստեմ ու մտածեմ, թե ինչ պետք է անեմ, դե, այսինքն, միշտ մտքումս եղել են էդ երկու մասնագիտությունները: Մտածել եմ ուրիշ մասնագիտությունների մասին, բայց գիտակցել եմ, որ միևնույն է, դրանք պետք է ընտրեմ: Հետո շատ պատահաբար հայտնվեցի թատերական ինստիտուտում ու սկսեցի արդեն զբաղվել թատրոնով, բայց մինչև այդ էլ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրն եմ ավարտել` թատերական բաժինը:

-Իսկ ինչպե՞ս անցավ այսօրվա ներկայացումդ:

-Շատ լավ: «Ռոմեո և Ջուլիետ» ներկայացումն էր, որն ինձ թվում է հանդիսատեսը շատ հավանեց: Բացի այդ, այսօր նաև «Դեպի Եվրատեսիլի» իմ տեսաբացիկի նկարահանումն էր:

-Լավ, քանի որ արդեն խոսք գնաց «Դեպի Եվրատեսիլից», ինչո՞ւ որոշեցիր մասնակցել նախագծին: 

-Երբ էս հարցը ինձ տալիս են, անընդհատ ուզում եմ ուրիշ ձև պատասխանել, որովհետև բոլոր տեղերում նույն ձև եմ պատասխանում, բայց ոնց հասկացա ուրիշ ձև չկա:

Ես 13 տարի է, Եվրատեսիլի երկրպագու եմ, բոլոր ֆան ակումբների էջերում կամ ու շփվում եմ տարբեր երկրների ֆաների հետ: Եվրատեսիլին մասնակցելը ինձ համար երազանք էր, հետո դարձավ նպատակ, որովհետև հասկացա ,որ կա էդ հնարավորությունը, և ձայնային տվյալները, ու հնարավոր է, որ էդ նպատակը օրերից մի օր դառնա իրականություն: Սրանից հետևություն. երկար չեմ մտածել հայտը լրացնելուց առաջ: Երբ տեսա «Դեպի եվրատեսիլի» 2-րդ եթերաշրջանի մասին հայտարարությունը, անմիջապես դիմեցի: Առաջին տարին էլ էի մասնակցել` անցել էի առաջին փուլ, բայց X Factor նախագծի հետ ունեի պայմանագիր ու չկարողացա մասնակցել «Դեպի Եվրատեսիլին», որովհետև երկուսն էլ միաժամանակ էին:

-Ինչպե՞ս կատարեցիք երգի ընտրությունը:

-Նախ, իմացա, որ այս տարի կանոնները փոփոխվել են, ավելի բարդ է դարձել. պետք է ներկայանալ սեփական երգով: Սկզբում մեծ բարդություն առաջացավ երգ չլինելու պատճառով: Ավելի ճիշտ, երկու երգ կար, որ ես էի հեղինակել, բայց դրանք, իմ կարծիքով, Եվրատեսիլում հաջողություն չէին ունենա: Սկսեցի սոցցանցերով ման գալ տարբեր երգահանների ու հենց առաջինը գտա շվեդ երգահան Յոնաս Գլադնիկոֆֆին, ով արդեն երկար տարիներ է՝ եվրատեսիլյան ասպարեզում է, ում գրած երգերը , եթե չեմ սխալվում, չորս կամ հինգ անգամ արդեն Եվրատեսիլ են գնացել` Իռլանդիայից, Մալթայից…

-Իսկ այդ երգերը հաջողություն ունեցե՞լ են: 

-Դե, ինձ թվում է, արդեն հաջողություն է՝ Եվրատեսիլին մասնակցելը: Եզրափակիչ փուլ անցել են հաստատ, բարձր հորիզոնականներ չեն գրավել, բայց նորից եմ ասում, որ մասնակցելն արդեն մեծ հաջողություն է:

Շատ հետաքրքիր էր ինձ համար աշխատել մի մարդու հետ, ով արդեն ծանոթ է եվրատեսիլյան թոհուբոհին ու գիտի, թե ինչ է պետք: Նա ինձ ուղարկեց 10 երգերի «դեմո» տարբերակներ, որոնք մեկը մյուսից լավն էին, բայց “The voice”-ը հենց առաջին լսելուց ընտրեցի: Հետո նոր իմացա, որ այդ երգը երեք հոգով են ստեղծել: Ու արդեն սկսվեց բուռն աշխատանքը:

-Ի՞նչ ակնկալիքներով ես մասնակցում մրցույթին: 

-Ես կարծում եմ, որ եթե հաղթելու ցանկություն չկա, ուրեմն կամ էդ երգիչը խաբում է, կամ էլ անիմաստ է մասնակցում: Որովհետև եթե մասնակցում ես մրցույթի, պարզ է, որ պետք է ուզենաս հաղթել: Բայց, իմ կարծիքով, դա չպետք է խանգարի մասնակցին, որովհետև լիքը այլ ձեռքբերումներ էլ կան: Ավելի շատ մարդ կսկսի հետաքրքրվել քո արվեստով, որը կարծում եմ «Դեպի Եվրատեսիլը» կընձեռի: Հետո. աշխատել Հանրային հեռուստաընկերության հետ, աշխատել մի մեծ եվրատեսիլյան ճանապարհ անցած պրոֆեսիոնալ թիմի հետ, բոլորին չի հաջողվում, ինչը արդեն մեծ ձեռքբերում է: Մասնակից 20 հոգու մեջ ես էլ կամ և ունեմ հնարավորություն իրենց հետ աշխատելու: Նույնիսկ եթե եզրափակիչ չանցնեմ, մինչև այդ անցած ճանապարհը ևս մեծ նվաճում կլինի: Այդ ընթացքում ձեռք կբերեմ նաև շատ ընկերներ, չնայած արդեն հեռակա կարգով շփվում եմ մի քանի մասնակցի հետ:

-Ինչպե՞ս ընդունվեց երգը հանրության կողմից:

-Կարծիքները շատ տարբեր էին, շատ իրար հակասող: Սկզբում շատ էի հետևում մեկնաբանություններին, բայց հասկացա, որ պետք չէ դրանց ուշադրություն դարձնել, որովհետև միայն նյարդային համակարգիդ վրա է ազդում: Հիմնականում լավ կարծիքներ էին, կային նաև վատ կարծիքներ: Կային կարծիքներ, որ երգը Եվրատեսիլին չի համապատասխանում, ու նաև ծիծաղելի կարծիքներ կային: Բայց ես հասկանում եմ բոլորին: Մեր հանրությունն ավելի շատ նայում է տվյալ արտիստի հայտնիությանը, կասկածում են նոր արտիստների տվյակարողություններին, որը նույնպես շատ բնական է:

-Մյուս 19 մասնակիցներից ո՞ւմ երգերն ես ավելի շատ հավանում:

-Կան մի քանի երգեր, որոնք հավանում եմ, բայց անուններ փորձում եմ չտալ: Կասեմ, որ կան շատ լավ երգեր ու երգիչներ: Եթե ես մասնակից չլինեի, նրանց անպայման կերկրպագեի: Ի դեպ, ով էլ որ հաղթի, միևնույն է, երկրպագելու եմ, քանի որ մնում եմ Եվրատեսիլի երկրպագու, ով ուզում է, որ Հայաստանը բարձր հորիզոնական գրավի: Բայց կարծում եմ, որ այս տարվա երգերը, անկեղծ, ընհանուր առմամբ, զիջում են Հայաստանի անցած տարիների երգերին, այդ թվում նաև իմը, բայց ինձ թվում է, որ հաղթող երգի հետ Հանրային հեռուստաընկերությունը որոշ աշխատանքներ կկատարի:

-Ի՞նչ կցանկանաս ասել քո երկրպագուներին: 

-Ես հիմնականում փորձում եմ ոչինչ չասել, որովհետև նոր եմ արտիստի անուն կերտում ու չեմ ուզում լինել այն մարդկանցից, ովքեր մինչև գործելը, ասում են, որ հետևեն իրենց, որովհետև եթե կա երկրպագու, կհետևի իմ աշխատանքին ու կորոշի մնալ ինձ հետ: «Դեպի Եվրատեսիլից» հետո չեմ դադարելու աշխատել:

-Եվ վերջում, նախադասության սկիզբը ես ասեմ, ու դու փորձիր շարունակել.

-Եթե Եվրատեսիլ 2018-ում Հայաստանը ես ներկայացնեմ… Բարդ է շատ, նախ ասեմ, որ եթե ես ներկայացնելու լինեմ Հայաստանը, դժվար թե հասնեմ Եվրատեսիլի բեմ, հենց «Դեպի Եվրատեսիլի» բեմի վրա էլ կմնամ, (ժպտում է): Իսկ իրականում, դա կլինի շատ մեծ պատիվ ու պատասխանատվություն, որին կարծում եմ, պատրաստ եմ, համենայն դեպս, ունեմ շատ լավ թիմ, որոնց հետ հաստատ պատրաստ եմ հասնել Եվրատեսիլ ու Հայաստանը պատվով ներկայացնել: