Դու ավելին ես, քան այս տողերը

Դու ավելին ես,

Քան երկու տառանոց

Ու ոչինչ չասող պարզ մի հապավում,

Դու Հայաստան ես:

Դու ավելին ես,

Քան ցեղասպանություն տեսած,

Իր կեսը կորցրած,

Խեղճ ու թույլ երկիր,

Դու ցեղասպանությունից հետո

Ողջ մնացածն ես,

Ընկած, չծնկած

Ընկած ու նորից կանգնած երկիրն ես.

15 թվից հետո 18 կերտածն ես:

Դու 1,5 մլն կորցրած երկիր չես,

Դու 1,5 մլն քայլեր անողն ես՝

դեպի էրգիրդ:

Ապրիլն անիծող

Երկիրն էլ դու չես,

Դու ապրիլն ապրած,

Ապրիլից հետո

Թշնամիներիդ մայիսին հաղթած,

Իսկ ապրիլին էլ

Ինքդ քեզ հաղթողն ես:

Դու «Վան ու Անի կորցրած երկիր» չես,

Դու կորցնելուց հետո Արցախդ պահողն ես,

Արցախդ՝ մի թիզ,

Բայց, դե արժեքն էլ

չի չափվում երբեք

կիլոմետրերով:

Դու ավելին ես, քան Արցախ-Հայաստան,

Դու Հայստան ես,

Որն էլ համարժեքն է

Մեծ լեռնաշխարհիդ:

Դու ավելին ես, քան 301-դ,

Ավելին ես, քան դրոշակ դարձրած

«Քրիստոնեություն ընդունած առաջին երկիր»-դ,

Քոնը կրոն չէ,

Քոնը հավատն է:

Դու այլևս անկախությունդ չակերտավորող

Կառույց չես,

Անկախությունդ,

Որ վաղուց է՝ ինչ չակերտավոր է,

Իսկ նախածանցն էլ էլ չի երևում,

Գրվում է միայն, էլ չի կարդացում:

Դու ավելին ես…

Կյանքի գնով

Անկախությունդ չակերտալքող

Ու

Նոր պատմություն կերտող սերունդն ես:

Դու ավելին ես,

Քան գծված

Ու չափված

Խորհրդանիշներ.

Դու Նալբանդյանի «Մեր հայրենիքը» չես,

Դու Նալբանդյանի «Ազատությունն» ես,

Դու իտալացի մի աղջկա երգած

«Մեր հայրենիք թշվառ, անտերը» չես,

Դու մինչ մահ ու կախաղան,

Ու կախաղանից հետո էլ

Ազատություն երգող

Հպարտ երգիչ ես:

Դու ավելին ես,

Քան պաթոսաշաղախ

Ու անգիր արված հին ու նոր խոսքեր:

Դու մեր պատմության դասագրքերի

«Մենք ամենալավն ենք,

Մենք ամենահինն ենք»

Էլ ոչինչ չասող ու չապացուցող

Դատարկ խոսքեր չես:

Դու ավելին ես.

Դու չասված խոսք ես,

Լռության րոպե:

Լռության րոպեն,

Երբ հանդիպում են

Կանգուն լինելուդ

համար ընկածներդ

Ու կանգուն մնալուդ

համար դեռ ապրողներդ…

Լռության րոպե, ու տես՝

Տողատակերում գրված է հավերժ…

Դու ավելին ես…

Իմ աչքերով դու ավելին ես…

Իմ աչքերում դու ավելին ես…