Այնքան եմ ուզում, որ շուրջս գտնվող ամեն ինչը փոխվի: Մի օր բացեմ աչքերս ու իմ դիմաց մի այլ աշխարհ տեսնեմ: Այդ աշխարհում մարդիկ շատ բարի կլինեն, կօգնեն ու չեն վիրավորի իրար: Նրանք միշտ կժպտան ու դրական էներգիա կսփռեն շուրջբոլորը: Բայց քանի որ այլ աշխարհ անհնար է ստեղծել գործնականում, գոնե փորձենք մեր այս աշխարհը լավը դարձնել:

Ուզում եմ` մարդիկ լիարժեք ապրեն, որ չզղջան հետո: Գիտակցեն, որ այս վայրկյանը կարող է էլ չկրկնվել: Բացեն աչքերը ու հասկանան` ամեն ինչ անցողիկ է, ու միայն բարին է հիշվելու, որ այսօրվա գործը վաղվան պետք չէ թողնել: Փորձենք լիարժեք ապրել ու արժևորել մեզ տրված կյանքը, սովորենք կյանքից դրականը ստանալ ու գեղեցկացնել աշխարհը, հասկանալ կյանքի իրական խորհուրդը:

Ե՞րբ…

Ե՞րբ պիտի կարողանանք սովորել մեր կյանքում իրականացող երևույթներին լավ աչքով նայել` նկատելով ոչ միայն վատը, այլև վատի մեջ թաքնված լավը:

Ե՞րբ պիտի սովորենք նայել մարդկանց աչքերին և չստել:

Ե՞րբ պիտի հասկանանք, որ չասված խոսքերը երբեմն ավելի կարևոր են:

Ե՞րբ պիտի կարողանանք մեր մեջ ուժ գտնել սխալներն ուղղելու համար:

Ե՞րբ պիտի սովորենք ժամանակն անիմաստ վատնելու փոխարեն մի օգտակար գործով զբաղվել:

Ե՞րբ պիտի հասկանանք, որ այս կյանքում ամեն ինչ հավերժ չէ. ապրել է պետք պահը:

Ե՞րբ պիտի կարողանանք նայել աստղերին ու արևին էլ հիշել:

Ե՞րբ պիտի սովորենք ասված խոսքերի, գրված տողերի տակ եղած ասելիքն էլ հասկանալ:

Ե՞րբ պիտի հասկանանք, որ մարդկանց մասին վատախոսել չի կարելի նրանց բացակայության ժամանակ:

Ե՞րբ պիտի սովորենք նորաձևություն թելադրող լինել ինքներս, ու չդառնալ նորաձևության զոհը:

Ե՞րբ պիտի կարողանանք գիտակցել, որ հարստությունը, հասարակական դիրքը անցողիկ երևույթներ են կյանքում:

Ե՞րբ պիտի հասկանանք, որ ուր էլ լինենք, մեր համար ամենաբարձր արժեքը պետք է մնա արյան գնով սրբացած ու մեզ հասած այս մի բուռ հողը:

Ե՞րբ պիտի սովորենք երջանկությունը տեսնել մանրուքներում:

Ե՞րբ պիտի գնահատենք մեզ տրվածը ու հասկանանք, որ երջանկությունը հենց կյանքի, լինելիության մեջ է:

Մի օր. գուցե վա՞ ղը: