Բարև բոլորին: Բարև նրանց, ովքեր միշտ ժպտում են: Ժպտում են առանց պատճառի ու շրջապատում երբեք չեն թուլանում:
Ամենաջերմ բարևներս նրանց, ովքեր կարողանում են չժպտալ:
Ու թերևս մեզանից յուրաքանչյուրն ունի այդ շնորհը, բայց քչերն են, որ կարողանում են ժպտալ, բարությամբ ապրել: Ու քչերն են, որ կարողանում են բարություն տարածել:
Իրականում կյանքն ալիքոտ ծով է, ու այդ ալիքների մեջ մենք ինքներս մեզ ենք փնտրում։
Համառություն, ուժ, կամք, քաջություն ու առասպելական հզորություն է պետք, որ դիմակայենք ալիքների հզոր հարվածին:
Մեզ շրջապատում են մարդիկ, որոնց հետ մենք ամբողջանում ենք, որոնց հետ միայն կդիմակայենք հենց այն ալիքին, որի մեջ մենք ձուլվում ենք:
Ապրելու համար պետք է պայքարել: Պայքարելու համար՝ ունենալ կամքի ուժ ու տիրապետել ուրախ լինելու նուրբ արվեստին: Հոգում եղած դատարկությունն ու տխրությունն ամփոփել դրական շրջապատում:
Ապրենք, արարենք, ստեղծագործենք, բայց երբեք չմոռանանք ժպտալու մասին:
Հ.Գ.երևի պիտի սկզբից ներկայանայի:
Ես Նոյան եմ: Սովորական աղջիկ եմ, ով պատրաստվում է ընդգրկվել ապագա ամենաժպտերես բժշկուհիների շարքում: Ժպիտով եմ սովորելու: Մանկությանս ամենաժպտուն երազանքը ուրախ եմ իրականացնելու: