Եվրատեսիլի մեր այս տարվա երգի մասին շատերիդ մեկնաբանություններն եմ կարդացել. երգը լավը չի, կարող էին ավելի լավ երգ ընտրել, Արծվիկը լավ չի երգում։ Ասեմ նաև, որ կարդացել եմ արտասահմանցիների մեկնաբանությունները: Դրսում կարծում են, որ մեր Արծվիկը նմանակում է Ջամալային (անցած տարվա Եվրատեսիլի հաղթողն է):
Իմ կարծիքով, ասել, որ երգը հիասքանչ է և անկրկնելի, սխալ կլինի։ Բայց ասել, որ երգը շատ վատն է, նույնպես չեմ կարող։ Երգն իրականում լավն է, դրական լիցքեր հաղորդող, բայց այն մի թերություն ունի. հեշտ չի հիշվում։ Օրինակ՝ վերցնենք մի եվրոպացու։ Եվրատեսիլի շրջանակներում նա որևէ երկրի ներկայացուցչի կատարումը լսելու է առավելագույնը 4-5 անգամ, բացառությամբ այն երգի կամ երգերի, որոնք նա շատ կհավանի։ Իսկ մեր երգը պետք է շատ լսես, որ սկսես հավանել։ Որպեսզի եվրոպացի հանդիսատեսը հիշի մեր երգը, կարծում եմ, որ պետք է անընդհատ խոսել Արծվիկի մասին։ Դրա համար մեր պատվիրակությունը մի շատ խորամանկ քայլի է դիմել։ Արծվիկը ֆլեշմոբ է սկսել. նա երգել է գերմանական ժողովրդական երգ և մարտահրավեր նետել Գերմանիայի ներկայացուցչին, որն էլ երգել է հայերեն «Կաքավիկ» երգը։
Կարծում եմ, որ Արծվիկը լավ ելույթ կունենա։ Իսկ մենք կարող ենք քաջալերել նրան մեր լավ խոսքերով ու մեկնաբանություններով ու չմոռանալ, որ եթե մի բան հայկական է, ուրեմն հրաշալի է։
Համամիտ չե՞ք: