Դուք ասում եք.
-Երեխաները մեզ հոգնեցնում են:
Դուք պարզաբանում եք.
-Պետք է իջնել մինչև նրանց մակարդակը:
Իջնել, խոնարհվել, կռանալ, սեղմվել:
Սխալվում եք:
Դրանից չէ, որ մենք հոգնում ենք: Այլ նրանից, որ պետք է բարձրանանք մինչև նրանց զգացմունքները:
Բարձրանանք, կանգնենք մեր ոտքերի ծայրերին, ձգվենք:
Որպեսզի չվիրավորենք…

Յանուշ Կորչակ
«Երբ ես նորից երեխա դառնամ»: