mariam harutyunyan

Երբ վիճում են ներսիդ իրավիճակները

-Ժամը 11-ն ա, դու դեռ չե՞ս զարթնել։ (կարգապահություն)

Օրը շաբաթ էր. weekend-ս պաշտոնապես սկսված է։

-Հա, բայց ինչի՞ պիտի ենթարկվես ժամանակին։ (ըմբոստություն)

-Լա՜վ, երկուսդ էլ հանգստացեք, արդեն զարթնեց։ (խաղաղություն)

Արթնացա ու նայեցի ժամին. 11:25 էր։

-Տեսնես ինչի՞ա էսքան ուշ զարթնում։ (պունկտուալություն)

-Վա՜յ, մոռացել ես՝ էլի մինչև գիշերվա «հազարը» երգ էր լսում։ (կարգապահություն)

-Լավ էր անում, էդ ձեր գործը չի։ Հանգիստ թողեք էս մարդուն։ (ըմբոստություն)

-Ախր, ո՞նց հանգիստ թողնենք, բա քննությունների համար ո՞վ ա պարապելու։ (սթափություն)

Գնացի խոհանոց ու ինքս ինձ հարցրի՝ սո՞ւրճ, թե՞ թեյ։

-Ի՞նչ տարբերություն, մեկ ա հեսա աշխարհի վերջն ա։ Բոլորս կորոնայից մեռնելու ենք։ (հոռետեսություն)

-Ինչե՞ր ես խոսում, ի՞նչ աշխարհի վերջ, ամեն ինչ ընտիր ավարտ ա ունենալու, հերիք ա էս մարդուն ապակողմնորոշես, ոչ մի աշխարհի վերջ էլ չկա։ (լավատեսություն)

-Լուծվող սուրճը ամենալավ տարբերակն ա, համ էլ ես դրանից շատ եմ սիրում։ (խաղաղություն)

-Հա բայց ես չեմ սիրում, ինչի՞ ես ամեն ինչ քեզ հարմարեցնում, ես չեմ ուզում, որ ինքը լուծվող սուրճ խմի, չերկարացնե՜ս, թե չէ գալու եմ քեզ «գլխեմ»։ (ագրեսիա)

Ու ես հասկացա, որ չեմ կարողանում կողմնորոշվել և դուրս եկա խոհանոցից։

-Ագրեսիա, սա՞ էիր ուզում, ո՛չ թեյ խմեց, ո՛չ սուրճ։ (խաղաղություն)

-Ես… բայց ես ի՞նչ ասացի, կռի՞վ ես ման գալիս, ուզո՞ւմ ես բռունցքիս հարվածների ուժը մոտիկից տեսնել, դե առ քեզ… (ագրեսիա)

-Վերջացրե՜ք, ոնց որ ինչ-որ բան ա ուզում անել։ (կարգապահություն)

Վերցրի հեռակառավարման վահանակը ու միացրի հեռուստացույցը։ Իմ սիրած հաղորդումն էր։

-Հենց հիմա անջատի, էդ քեզ ապագա չի, 3 օրից քննության ես ու ոչ մի տառ չես կարդացել։ (սթափություն)

-Ձենդ կտրի։ (ըմբոստություն)

Բայց չգիտես՝ ինչու, իմ սիրելի հաղորդումը այդ օրը այդքան էլ սիրելի չէր։ Հեռուստացույցը անջատեցի։

-Տեսա՞ք՝ անջատեց, ես հաղթեցի։ (սթափութրուն)

-Հա, բայց իզուր էլ անջատեց, մեկ ա՝ քննությունները լիկվիդ ա մնալու։ (հոռետեսություն)

-Չէ, վերջացրո՜ւ, հիմա կգնա ու կպարապի։ (լավատեսություն)

Հասկանալով, որ անելու ոչինչ չունեմ՝ գնացի իմ սենյակ, վերցրի քննության նյութերը ու սկսեցի պարապել։

-Ես հաղթեցի։ (լավատեսություն)

-Լավ ես անում, որ կարդում ես, բայց գնա մի քիչ հանգստացի։ (հոգատարություն)

-Լավ միտք էր։ (բանականություն)

Ֆիլմ էի դիտում, երբ նայեցի ժամին ու հասկացա, որ օնլայն դասը արդեն սկսվել է։ Միացա դասին։

-Աչքերդ չե՞ն ցավում։ (հոգատարություն)

Աչքերս տրորեցի։

-Մեկդ ասեք՝ թող գնա հաց ուտի։ (հոգատարություն)

Ու ես զգացի, որ քաղցած եմ։ Գնացի ընթրելու՝ միաժամանակ հեռախոսով փորփրելով ֆեյսբուքյան էջս։ Օրը վերջացավ (սովորաբար օրը ինձ համար ավարտվում է 02:30-ի կողմերը, եթե հաշվի չառնենք, որ մինչև ժամը 04:30 երաժշտություն եմ լսում)։ Արդեն ժամը 04:25 էր, օրս էլ արդեն մոտենում էր ավարտին։

-Քնե՞ց։ (կարգապահություն)

-Ըհն։ (հոգատարություն)

-Թող առավոտը գա, տեսեք՝ ինչ եմ անելու։ (կարգապահություն)

-Դե հազար անգամ ասացի՝ հանգիստ թողեք, մարդը պիտի իր որոշումներում ազատ լինի։ Եթե ինքը նորմալ ա համարում ուշ քնելը, ուրեմն դա իր որոշումն է։

-Դու ոչ մի բան չես հասկանում, կարգապահությունը ճիշտ է։ (պունկտուալություն)

Լույսը բացվեց, նայեցի ժամին. 11:30 էր։

-Ժամը 11-ն ա, ու դեռ քնա՞ծ ես։ (կարգապահություն)

Ու այսպես բոլոր հանգստյան օրերին․․․