Ամառ է, և սա նորություն չէ, կարծում եմ։ Դե քանի որ ամառ է, ուրեմն պետք է քրտնաջան աշխատել՝ այգին ջրել, կոմպոտ փակել, իսկ տղամարդիկ անասունների համար պետք է խոտ բերեն։ Այս հարցերում մեր ընտանիքը բացառություն չէ։

Արդեն մի քանի օր է, ինչ արթնանում եմ ժամը 6-ին, որ գնամ խոտ հնձելու, կամ ասենք, խոտ հավաքելու։ Բայց չես կարող քեզ համար հեշտ լինելու պատճառով հնձածը միանգամից հավաքել: Պետք է անպայման մեկ օր անցնի հնձելուց հետո, հակառակ դեպքում, համ անասունները լավ չեն ուտի, ու խոտը կփչանա, կամ ասենք, տուկ կապելուց լավ չի կապվի, և անիմաստ փող կծախսվի։ Դրա համար մի օր գնում ենք հնձում, հաջորդ օրը նոր հավաքում։ Մեզ այս պահի դրությամբ հարկավոր է 1300 հատ տուկ,բայց մենք ունենք 300 հատ։ Չնայած դեռ տուկ ենք անում, բայց գյուղի խոտհարքները չեն հերիքի, կհերիքեին, եթե հնձեինք Մեծ հողեր կոչվող հանդամասը։ Ինչո՞ւ չենք հնձում։ Ասեմ։ Բաղանիսի այդ հանդամասը գտնվում է ուղիղ թշնամու դիրքերի առաջ։ Եթե փորձ անես հնձել, կրակահերթերը կուղղվեն քո ուղղությամբ:

Օրեկան հնձվորները հնձում են 2-3 հեկտար խոտհարք։ Ոմանք իրենց ուտելիքը տանում են իրենց հետ, ոմանք գալիս են տուն՝ հաց են ուտում, մի քիչ էլ հանգստանում են ու նորից գնում են հնձի։ Հնձվորները հիմնականում լինում են 25-40 տարեկան տղամարդիկ։ Ոմանք իրենց տեխնիկայով են հունձ անում, ոմանք էլ գերանդիներով։ Կան ընտանիքներ որտեղ տղամարդը արտագնա աշխատանքի է գնացել։ Իրենք Էլ իրենց անասուններին պահելու համար խոտը գնում են կամ բանվորներ են վարձում, որպեսզի բերեն իրենց խոտը։

Հիմա անձրևներ են, և անձրևին չես կարող խոտ հնձել կամ հավաքել, այդ իսկ պատճառով ես այս երկու օր է՝ հանգստանում եմ։