Anushik Mkrtchyan

Էջմիածնի ձեռքբերումներիցս կամ ձոն Անահիտին

Կան մարդիկ, ովքեր մտածում են, որ չի կարող ընկերություն լինել չորսից հինգ տարվա տարիքային տարբերությամբ աղջիկների միջև: Իբր նրանք չեն կարող ընդհանուր թեմա ունենալ, շփվել միմյանց հետ: Տարիքի պատճառով նրանք մի եզրահանգման չեն գա: Չեն կարող ազատ ու համարձակ կիսվել իրար հետ ու այսպիսի անիմաստ զրույցներ: Ես ձեզ եմ ներկայացնում Անահիտին՝ աղջկա, որին կուզեի նմանվել, դե, իհարկե, մայրիկից հետո:

Դեռ Էջմիածնում էինք ապրում, երբ մի օր մտա տուն, տեսա Անահիտին, որը  հյուրասենյակում եղբորս կողքին նստած օգնում էր դասերն անել: Հասկացա, որ նա այն մարդն է, ով պիտի օգներ եղբորս դասերը պատրաստել:

Անահիտն այն մարդն է, ով իմ հետ շփվելիս մոռանում է իր տարիքն ու դառնում իմ հասակակիցը:

Անահիտն այն մարդն է, ով բարկանում է, երբ ես քաղցր բամբակ եմ ուզում, ասում է, որ դա լրիվ թույն է, բայց մեկ է՝ ինձ համար կգնի:

Անահիտն այն մարդն է, ով օգնում է, որ բոլոր իրավիճակներից ճիշտ դուրս գամ:

Անահիտն այն մարդն է, ով հոգնած ինձ հետ խանութից խանութ ման կգա, որ իմ սրտով լինի այն, ինչ գնելու եմ:

Անահիտն այն մարդն է, ումից չեմ կարողանում նեղացած մնալ, անպայման ծիծաղեցնում է:

Անահիտն այն մարդն է, ում հետ նույն երգն ենք լսում, ունենք նույն ճաշակը, բայց եթե լինի մի երգ, որը ես սիրում եմ, իսկ ինքը՝ չէ, ինձ համար այդ մի երգը մի կերպ կլսի:

Անահիտն այն մարդն է, ով իմ մասին ավելի շատ է մտածում, քան իր:

Անահիտն այն մարդն է, ով երբեք չի թողնի, որ նեղվեմ:

Անահիտն այն մարդն է, ով ինձ Կորյունիկ է ասում:

Ու ես կարող եմ այնքան բան թվարկել իր մասին: Մայրիկիս բացակայության արդյունքում ինքն է ինձ սովորեցրել ու սովորեցնում ճիշտն ու սխալը, լավն ու վատը: Նա, նույնիսկ հեռախոսով խոսելիս, երբ չի տեսնում դեմքս, արդեն հասկանում է՝ ինչն ինչոց է:

Ուզում եմ, որ յուրաքանչյուր աղջիկ իր կյանքի ընթացքում հանդիպի էդ տեսակ «անահիտների»: Վստահ եմ, որ շատ բաներ իմ մեջ հենց իր շնորհիվ է փոխվել: Ես ավելի հավասարակշռված եմ, երբեմն ավելի հանգիստ: Ու հիմա ակնհայտ երևում է, որ տարիքը կապ չունի:

Եղբորս արած թերևս լավագույն գործը ինձ համար ինձ Անահիտի հետ ծանոթացնելն էր: Ու հիմա, երբ ես Էջմիածնից տեղափոխվել եմ Արագած, այսքան հեռու եմ, նա էլի ինձ հետևում է, ու ամեն անգամ նրա զանգը իմ դեմքին ժպիտ է առաջացնում:

-Կորյունիկ, ի՞նչ կա։