Չգիտեմ ինչու, բայց իմ բոլոր ծանոթներին հետաքրքրում է, թե ինչպես դարձա 17.am-ի թղթակից: Այսօր որոշեցի պատմել:
Մի շատ սովորական օր էր, դասե՜ր-դասե՜ր ու էլի դասեր: Հայոց լեզվի ժամն էր, նոր դաս էինք սովորում, երբ դասարան մտավ ընկեր Դավթյանը և հայտնեց, որ դպրոցում սեմինար է լինելու, և մենք պետք է գնանք համակարգչային դասասենյակ: Դե իհարկե, ես մտածեցի, որ մի անհետաքրքիր բան պիտի լինի: Այդպես նաև իմ ընկերներից շատերն էին մտածում: Տխրել էինք, որ բաց ենք թողնելու դասը, և ցանկություն չկար լսելու այն սեմինարը, որը դառնալու էր ինձ համար ճակատագրական: Գնացի, տեսա, սիրեցի: Անհամբեր սպասում էի, թե երբ պիտի այդ անծանոթ, բայց հոգեհարազատ թվացող մարդիկ ասեն կանոնները, որ հայտս ուղարկեմ: Նրանց գնալուց հետո այնքան արագ եմ տուն հասել, որպեսզի շուտ ուղարկեմ հայտս: Դե իհարկե, սկզբում ծնողներիցս թույլտվություն վերցրի, նրանք սիրով համաձայնեցին…
Հիմա շատ ծանոթներ ունեմ, ովքեր ուզում են թղթակից դառնալ: Ես վստահ եմ, որ նրանք էլ հնարավորություն կստանան դառնալու մեր ընտանիքի անդամ:
ԽՄԲԱԳՐՈՒԹՅԱՆ ԿՈՂՄԻՑ. Նրանք, ովքեր ցանկանում են դառնալ 17-ի թղթակից, կարող են իրենց նյութերն ուղարկել 17am.reporter@gmail.com էլ.հասցեինք: Մենք միայն ուրախ կլինենք: