manik poghosyan

Իմ հերոսը

Մենք բոլորս էլ ունենք, չէ՞, մեր սրտի ու հոգու ամենախոր լարերում պահած մեկին, ում ցանկանում ենք նմանվել, ով մեզ ոգևորում է ու ով մեզ համար օրինակ է։ Դա կարող է լինել սիրած երգիչ, դերասան, ֆուտբոլիստ, էական չէ։ Մանկուց դեռ ընտանիքումս իմ մեջ սերմանել են սեր դեպի ֆուտբոլը։ 5 տարեկանում ես չէի կարող պատկերացնել, թե ոնց կարող են միլիոնավոր մարդիկ նստել, սրտի թրթիռով սպասել, նայել, բղավել, հուզվել մի մարդու կամ մի թիմի հաղթանակի համար։ Մեծանալով սկսեցի սիրել ֆուտբոլը։ Ես սիրահարվեցի այդ սպորտաձևին։ Դե ինչպես բոլորը, այնպես էլ ես, ունեմ իմ նախընտրելի, սիրելի ֆուտբոլիստը։ Ընկերներս, ինձ ճանաչելով, նյութը կարդալուց  միանգամից գլխի կընկնեն։ Իսկ մինչ ես մի փոքր կպատմեմ իր մասին, դու փորձիր կռահել, թե ով է նա:

Դաջվածքներ չունի, քանի որ տարեկան երկու անգամ արյուն է հանձնում։ Բարեգործություն է արել Պաղեստինի դպրոցների համար, 3 մլն եվրո է հատկացրել Աֆրիկայի սովից տառապող պետությունների ժողովուրդներին, ավելի քան 2մլն եվրո նվիրաբերել է գլխուղեղի քաղցկեղով տառապող երեխաների բուժմանը` խնդրելով գաղտնի պահել այն։ Երբեք չի հանձնվել ու կատարել հորը տված խոստումը` ճանաչվել է աշխարհի լավագույն ֆուտբոլիստ։ Գլխի ընկա՞ր։ Նա Կրիշտիանու Ռոնալդու Դուշ Սանտուշ Ավեյրուն է, նույն ինքը՝ Ռոնալդոն։

Այո, այո, նա նույն Ռոնալդոն է, ով հեռավոր տարիներ առաջ ծնվեց Պորտուգալիայի արվարձաններից մեկում, ծայրահեղ աղքատ ընտանիքում, իսկ այսօր դարձավ միլիոնավոր մարդկանց կուռքն ու մոտիվացիան։ Ես սկսեցի սիրել ու ուսումնասիրել ֆուտբոլի մյուս կողմը նրա շնորհիվ։

Նա մարդ է, ում մանկությունը նման է եղել դժոխքի։ Մարդ, ում կենսագրությունն ու կյանքը ինձ ավելի հետաքրքիր էր դառնալու, քան իմը։ Մարդ, ով ինձ սովորեցրել է, որ կյանքի հարվածները մարդուն կոտրել չեն կարող։ Մարդ, ում օրինակով ես ևս մեկ անգամ համոզվել եմ, որ երազանքներն իրականանալու հատկություն ունեն։ Մարդ, ում շնորհիվ ես սիրեցի ֆուտբոլ։ Կյանքի հարվածները չկոտրեցին նրան, այլ ընդհակառակը, ուժ տվեցին դիմակայելու ցանկացած դժվարության։

Նա հասել է իր գագաթնակետին, իսկ դու կարող ես նստել տանը հեռուստացույցի առաջ ու շարունակես քննադատել նրան։