Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի
Ամառ է, բան չկա անելու, հատկապես գյուղում: Տանը ձանձրանում եմ, մեկ էլ մի լավ միտք ծագեց: Որոշեցի ճամբար անել մեր բնակավայրում, կիսվեցի քույրիկիս հետ, և որոշեցինք միասին իրագործել:
Ճամբարի համար գումար հարկավոր չէր, անհրաժեշտ էր թղթապանակներ, գրիչներ, տետրեր, պաստառներ, մի խոսքով, այն ամենը, ինչ անհրաժեշտ էր, մենք սեփական ներդրում արեցինք:
Սենյակը, որտեղ պետք է իրականացնեինք ճամբարը, Հալիձորի համայնքապետարանը տրամադրեց: Համացանցի միջոցով էլ իրազեկեցինք երեխաներին:
Առաջին օրը շատ հագեցած էր, ինչպես մնացած բոլոր օրերը: Որոշել էինք լրագրության վերաբերյալ դասընթաց անել: Ճիշտ է, մասնագետների չէինք, բայց կարողացանք մեր գիտելիքները կիսել մասնակիցների հետ:
Օրվա ընթացքում խմբային աշխատանք արեցինք, ովքեր ցանկանում էինք դառնալ 17.am-ի թղթակից, նրանց բացատրեցի, թե ինչ պետք է անել, ինչ է անհրաժեշտ և այլն: Հետո սկսեցին հոդվածներ գրել: Ես ուղղակի տպավորված էի, որովհետև առաջին անգամ ծանոթանալով լրագրության հետ, բավականին հետաքրքիր հոդվածներ էին գրել:
Երկրորդ օրը խոսեցինք կինոյից: Որոշել էինք սցենար գրել՝ ֆիլմ նկարահանելու նպատակով, սակայն այնքան ֆանտաստիկ սցենարներ էին գրել, որ դրանք նկարահանելու համար բավական աշխատանք և միջոցներ էր անհրաժեշտ:
Երրորդ օրը, որը ճամբարի վերջին, բայց և ամենահետաքրքիր օրն էր, գնացինք սովորելու լուսանկարչության որոշ գաղտնիքներ:
Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի
Օրը և ճամբարը ամփոփեցինք, գնացինք տուն, սակայն այդ օրը որոշել էինք էքսկուրսիա կազմակերպել, դեպի Հալիձորի դիտակետ: Այդպես էլ արեցինք, գնացինք , լուսանկարներ արեցինք, վերադարձանք:
Ամփոփելով ճամբարը, կարող եմ ասել, որ բոլորդ կարող եք նմանատիպ ճամբարներ կազմակերպել: Ե՛վ դուք կկիսվեք ձեր փորձով, և՛ մասնակիցները չեն ձանձրանա տանը նստելուց ու նոր գիտելիքներ կստանան:
17-ի կողմից. Սիրով սպասում ենք Հալիձորի նոր թղթակիցներին: