Եթե դու ապագա իրավաբան ես, բժիշկ կամ պատմաբան, ապա քեզ պետք է, այսպես ասած, զբաղվել «գիրք կրծելով», իսկ եթե դու ապագա լրագրող ես, ապա թաքնվել գրքերի ու թղթերի ահռելի կույտերի հետևում քեզ չի հաջողվի: Լրագրողի համար տեսական գիտելիքներին զուգընթաց պետք է մասնագիտական պրակտիկա: Լրագրողը մյուս մասնագետներից տարբերվում է նրանով, որ պետք է լավ տեղեկացված լինի նաև մյուս մասնագիտությունների մասին: Լրագրությունը մասնագիտություն է մյուս մասնագիտությունների մասին: Չեմ հիշում թե ո՞վ է այս խոսքերի հեղինակը, բայց նա խփել է ուղիղ թիրախին:
Հայաստանում լրագրության բուհական դասավանդումը գտնվում է ցածր մակարդակի վրա: Ոչ մի համալսարան մեզ՝ ուսանող-լրագրողներիս, չի տալիս որակյալ և անհրաժեշտ գիտելիք: Խորհրդային մտածողությունը արմատացած է լրագրության բոլոր ֆակուլտետներում, և նյութի մատուցման ձևը շատ ցածր է: Միգուցե դասախոսների կամ նյութների ոչ ճիշտ ընտրությունն է պատճառը: Ուսանողների ուղեղները բթացնում են իննսուն րոպե դասախոսություններ կարդալով և համեմատություններ անցկացնելով այս և այն թերթի կամ հեռուստատեսության միջև: Դա շատ ձանձրալի է, ու շատ ուսանողների, որոնց մեջ նաև ես եմ՝ չի հետաքրքրում: Լրագրությունը պահանջում է վազք: Պետք է անընդհատ վազես, լուր գտնես, հետո ճշտես իսկությունը, այդ լուրի հետքերով գնաս մեկ ուրիշից հարցազրույց վերցնես, վազես խմբագրություն (եթե թերթի կամ հեռուստատեսության լրագրող ես), կարճ ասած, պետք է «խաղաս» լուրի հետ, բայց պետք է խաղդ երկար չտևի, որովհետև լուրը հնանալու հատկություն ունի: Գալիս ես համալսարան, ասում են` մոռացիր այն, ինչ անցել ես դպրոցում, ընդունվում ես աշխատանքի, ասում են մոռացիր՝ ինչ են սովորեցրել համալսարանում: Աշխատանքի անցնելուց հետո պարզվում է՝ իրոք, նրանք ճիշտ էին ասում: Այն, ինչ անցել ես համալսարանում, իսկապես պետք չի գալիս, որովհետև նյութ գրելիս, երբ պահպանում ես այն բոլոր չակերտավոր կանոնները, ինչ պահանջում է, օրինակ, քաղաքական կամ մշակութային ոլորտի նյութը, դուր չի գալիս մեդիասպառողին կամ խմբագրին: Իսկ եթե մենք առանց համալսարանում սովորելու փորձում ենք աշխատանքի տեղավորվել, ապա մեր դեմքին «շրխկացում են». «Իսկ Դուք բարձրագույն կրթություն ունե՞ք» արտահայտությունը: Ի՞նչ անել այս դեպքում. պահանջում են բարձրագույն կրթություն, հետո ասում մոռացեք, ինչ սովորել եք:
Փաստորեն մենք համալսարանում սովորում ենք միայն դիպլոմի՞ համար: