Շատ եմ մտածել, թե ինչ է պետք մարդուն երջանիկ լինելու համար և հասկացել եմ՝ միայն լավ ընտանիք ու կամեցող հարազատներ:

Երջանիկ ընտանիք ունեն Հռիփսիմե տատիկը և Արարատ պապը: Նրանք արդեն 60 տարի է, ինչ ամուսնացած են:

-Տատ, ո՞նց ամուսնացաք:

-Էն ժամանակ ծնողները իրենց երեխաներին ամուսնացնելիս հարց չէին տալիս՝ իրենց տղան կամ աղջիկը ուզում է ամուսնանալ տվյալ մարդու հետ, թե ոչ: Որոշումը կայացնում էին ծնողները, և աղջիկը ընդհանրապես իրավունք չուներ հակաճառել իր ծնողներին: Մեր ամուսնությունը պատահական է եղել, ջիգեր ջան: Ես Արարատից տարիքով եմ, 3 տարի մեծ եմ իր վրա:

-Իսկ ինչպե՞ս տեղի ունեցավ ձեր հարսանիքը:

-Մենք ամուսնացանք 1956 թվականի հուլիսի 8-ին: Հարսանիքը գիշերը եղավ: Փոքր հարսանիք էր, որովհետև Արարատի ընտանիքը այդ ժամանակ չունևոր էր: Չունեին այնքան, ինչքան որ պետք էր, բայց իմ ծնողները հարմարվեցին նրանց հետ:

-Տատ, բա քանի՞ երեխա ունեցաք:

-Ունեցա 7 երեխա՝ 3 տղա և 4 աղջիկ: Ունեմ 21 թոռ, 12 ծոռ և 2 թոռնիկի էլ սպասում եմ:

Հռիփսիմե տատիկի հետ զրուցելուց հետո որոշեցի նրա որդուն էլ մի քանի հարց տալ:

-Մի փոքր կպատմե՞ք Արարատ պապի կյանքի մասին:

-Հայրս շատ ծանր կյանք է ունեցել: Երբ մեր տարածքում ժողովուրդը սովի էր մատնվել, նա իր երկու քույրերի և մոր հետ գնացել էր Իջևան, իսկ հայրը մասնակցում էր պատերազմին:

-Պապիկը քանի՞ լեզվի է տիրապետում:

-Պապը խոսում է վրացերեն, դե, ռուսերենի մասին խոսք չկա՝ ամբողջ կյանքը անցկացրել է Մոսկվայում: Իսկ հայերեն ամենից լավ գիտի:

Առաջին իսկ վայրկյանից, որ գտնվում էի Հռիփսիմե տատիկենց տանը, նկատեցի, որ Արարատ պապը, նստած սեղանի մոտ, անընդհատ գրում է: Երբ մոտեցա, նկատեցի, որ նա խաչբառ է լրացնում: Հետաքրքիրն այն էր, որ պապը գրում էր ձախ ձեռքով: Նա շատ գեղեցիկ և տարբերվող ձեռագիր ուներ: Արարատ պապը շատ խելացի մարդ է, նաև ստեղծագործում է, ունի շատ բանաստեղծություներ՝ գրված տարբեր թեմաներով: Հնարավորություն ունեցա նաև ուսումնասիրել այդ բանաստեղծությունները և մի քանիսն անգամ գրի առնել.

Քնար չունեմ՝ երգեմ երգով,
Երգեմ՝ բոլորն իմանան,
Սիրտս բացեմ լիքը վերքով
Դարդիս անեմ մի դարման:

Հիացմունքս շատ մեծ էր, չէ՞ որ նրանք ամուր ընտանիք ունեն ու օրինակ են ծառայում իրենց սերունդներն:

Երջանկությունը ծերանում է, բայց երբեք չի մահանում: