Ծիրանաչիր

Լուսանկարը՝ Զարուհի Գևորգյանի

Լուսանկարը՝ Զարուհի Գևորգյանի

Ծիրանի սեզոնը այդքան էլ երկար չի տևում՝ մոտավորապես մեկից երկու ամիս։ Սակայն դա անհանգստանալու տեղիք չի տալիս, քանի որ մարդիկ սովորել են և իրենց սիրելի մրգերից պատրաստում են ձմեռվա համար պահածոներ և կոմպոտներ։ Բայց պահածոներից և կոմպոտներից համեղ և ավելի օգտակար է մրգերից չիր պատրաստելը։

Ծիրանի չիր պատրաստելու համար այդքան էլ երկար ժամանակ և շատ ջանքեր պետք չեն։
Սկզբում լվանում ենք ծիրանները և լցնում ենք թասի մեջ, վրան ավելացնում ենք բավարար քանակությամբ շաքարավազ, այնուհետև դասավորում ենք սկուտեղի վրա և մեկ օր թողնում զով վայրում, որպեսզի ծիրանի հյութը դուրս գա։ Հաջորդ օրը հյութը քամում ենք, եռացնում և վրան ավելացնում ենք մեկ թեյի գդալ կիտրոնի աղ, որպեսզի ծիրանները չշաքարակալվեն, իսկ հետո ծիրանի հատիկները քիչ-քիչ լցնում ենք այդ հյութի մեջ և նորից եռացնում, մինչև որ ծիրանները փայլուն տեսք ստանան: Նորից զգուշությամբ հանում ենք ծիրանները և դասավորում սկուտեղների մեջ։ Սկուտեղները մոտ տասը օր դնում ենք արևի տակ և օրվա մեջ երկուսից երեք անգամ ծիրանները շուռ ենք տալիս, մինչև չորանալը։ Ահա, պատրաստ է հայկական ծիրանաչիրը։ Եվ, ինչպես մեծերն են ասում. «Ընչի՞ հմեն ինչին փող տանք, առնենք, եթե մենք կարանք մեր ձեռով տնականը սարքենք, հմի ի՞նչ իմանանք՝ էդ առնովի ուտելիքների մեջ ինչեր են լցում»։