naira mkhitaryan

Կաշառված ընտրություն

Նախագահական ընտրություններ էին 9-րդ դասարանում: Դասարանի նախագահի երկու թեկնածուներ կային՝ Քնարիկն ու Աբրահամը: Մեր դասարանը ևս մասնակցելու էր ընտրությանը: Նախքան գնալը՝ մեր ուսուցիչը մեզ կարգադրեց.

-Չգնաք, աղջիկներով ընտրեք աղջկան, տղաներով՝ տղային: Ձեզ իրենց ծրագրերը կներկայացնեն. լսեք, հարցեր տվեք ու ընտրեք նրան, ում ծրագիրը ավելի կհավանեք:

Պայմանավորվեցինք. այդպես էլ անելու էինք, եթե չլիներ այն, ինչ եղավ:

Տասը րոպե, ոչ ավելի: Տասը րոպեից ընտրությունը կսկսվեր: Միջանցքում կանգնած էինք, երբ մեզ մոտեցան Աբրահամի «վկաները» ու ցածրաձայն ասացին.

-Մարդա մի հատ բուլկի:

Դե, մենք հասկանում էինք խոսքն ինչի մասին էր:

-Կլինի՞ «պանդա» կոնֆետ,- եղավ պատասխանը:

-Կլինի:

Գնացինք: Թեկնածուներին լսեցինք: Անկեղծանամ՝ ընտրեցի Քնարիկին: Եթե նույնիսկ Աբրահամինը ավելի դուրս գար, որոշումս չէր փոխվի, չնայած, որ Աբրահամի «կաշառքին» համաձայնել էի:

Նախագահ ընտրվեց Աբրահամը: Համ տղաներն էին շատ, համ էլ «պանդա» սիրողները:

Հաջորդ օրը Աբրահամը, խոստմանը համաձայն, կոնֆետներ բաժանեց իր կողմնակիցներին: Ես էլ օգտվեցի, նույնիսկ՝ Քնարիկը:

Իսկ մենք դեռ խոսում էինք արդարության ու արդար ընտրությունների մասին: