Սա այն սովորական օրն է,
որ պատահում է Երկրի վրա միշտ,
որ կրկնվում է հազարամյակներ…
Այն սովորական օրը,
երբ արթնանում ես առանց երազանքի,
երբ անառիթ տխրելը սիրելի է քեզ:
Այն սովորական օրն է,
երբ ծաղիկները զարդարում են սենյակդ,
երբ գարունը ամենալավ նվերն է:
Այն սովորական օրը,
երբ սպառվել են տողերը՝ ինչ-որ մեկի մասին,
երբ բույրը ամենաթանկ հիշողությունն է:
Սա այն սովորական օրն է,
երբ քսանչորս ժամ նույն երգն է շուրթերիդ,
երբ ուզում ես գտնել մի բան՝ հուսալու…
Այն սովորական օրը,
երբ ժպտալուն պատճառներ ես փնտրում,
երբ հեռանալը տարօրինակ հեշտ է:
Նույն սովորական օրն է,
երբ ապարդյուն անձրեւում է քաղաքդ,
երբ չի կանչում քեզ արդեն ոչ ոք…
Նույն սովորական օրը,
երբ անվերջ թերթում ես լուսանկարները,
երբ կարոտելը հիվանդություն է: