Լուսանկարը՝ Սոնա Զաքարյանի

Ամեն անգամ, երբ տնից դուրս եմ գալիս, լսում եմ այս խոսքերը.

-Սոնա, ո՞ւր ես գնում:
-Մամ, գնում եմ երգի ու պարի պարապմունքի:
-Մի գնա, մնա տանը` դասերդ սովորի:
-Մի օր քեզ տանը չտեսանք,- ասում է հայրիկս:

Երկար համոզելուց հետո հասնում եմ իմ ուզածին, և ինձ թողնում են, որ գնամ: Մայրիկս, ինչպես միշտ, ասում է այս խոսքերը.

-Շուտ կգաս:
-Լավ, մամ:

Լուսանկարը՝ Սոնա Զաքարյանի

…Արդեն հինգ տարի է, ինչ հաճախում եմ երգի և պարի խմբակներ: Սովորում ենք եկեղեցական երգեր (շարականներ) և ժողովրդական պարեր: Մեծ հաճույքով եմ գնում պարապմունքների: Եկեղեցական երգեր երգելը ինձ համար հոգևոր սնունդ է: Ամեն կիրակի գնալով պատարագի, աղոթելով և երգելով, մի տեսակ հանգստանում եմ, և ինձ ավելի լավ եմ զգում:
Պատարագի խորհուրդներից մեկը  ապաշխարելն է: Մենք լսում ենք քահանայի հետևյալ խոսքերը և աղոթում ենք, զղջալով մեր գործած մեղքերի համար.

-Մեղա ամենասուրբ Երրորդություն, Հայր, Որդի և Սուրբ Հոգի… Մեղա Աստծո…
-Մեղա Աստծո:
-Աստված թողություն շնորհեց ձեզ:

Այս ընթացքում բոլորը մտաբերում են իրենց կատարած սխալները, զղջում դրանց համար` փորձելով այլևս չկրկնել դրանք:

Հիմա կասեք` ի՞նչ է, պարն է՞լ է հոգևոր սնունդ: Կասեմ, որ այո, համենայնդեպս ինձ համար: Երբ պարում եմ ժողովրդական պարեր, հասկանում եմ, որ մարդկանց փոխանցում եմ մի ողջ ազգի մշակույթ, որը եկել է դարերի խորքից: Երբ հագնում եմ հայկական տարազը, հասկանում եմ, թե ինչ հարուստ է մեր մշակույթը: Եվ վերջապես, պար ներկայացնելով ես իմ հերթին պահպանում և տարածում եմ մեր ազգային մշակույթը…

Լուսանկարը՝ Սոնա Զաքարյանի

Հավատացած եղեք,  որ հոգևոր արժեքները շատ ավելի մեծ և կարևոր նշանակություն ունեն, քան նյութական արժեքները: Նյութական արժեքները կարող են անհետանալ անգամ մեկ վայրկյանում, իսկ հոգևոր արժեքները մնայուն են: Դրանք իրենց մեջ արտացոլում են մեր ազգի պատմությունը, մշակույթը և բնութագիրը:

Այսօր կիրակի է: Վաղ առավոտյան ես դարձյալ գնալու եմ Սուրբ Պատարագի, երգելու եմ, խորհելու և հաղորդվելու մեր պապերի ժառանգությանը: