Կլինի՞ իրավական գիտակցություն

Ընտրություն կատարելը  նախ և առաջ պատասխանատվություն է: Ինչպես միշտ, այնպես էլ հիմա, մեր հասարակության մեծամասնությունը չի գիտակցում դա: Այս ընտրությունների ժամանակ եթե ընդունենք, որ մարդկանց, օրինակ, 30%-ը երկրում չէր, կամ այլ պատճառներ  ուներ ընտրության չգնալու համար, ապա ես ուղղակի համոզված եմ, որ մի 20%-ին էլ դա ուղղակի հետաքրքիր չէր: Չէ, ես չեմ խոսում ընտրությանը մասնակցողների քանակից, ես խոսում եմ, նրա մասին, որ մեր երկրի համար նման կարևոր պահի կան մարդիկ, ովքեր թքած ունեին այս ընտրությունների, հետևաբար նաև երկրի ապագայի վրա: Մեր հասարակության մեջ գրեթե գոյություն չունի այն գաղափարը, որ մեր մի քվեն ինչ-որ բան փոխելու առարկայական ուժ ունի: Շատ երիտասարդներ, այդ թվում նաև ես, այս տարի առաջին անգամ էի ընտրում: Եվ հնարավորություն ունեի քաղաքացիական պարտքս կատարել և քվեաթերթիկի վրա նշում անելով լիովին գիտակցել, որ հիմա ես էլ եմ պատասխանատվություն կրելու: Որ հետագայում խորհրդարանում ընդունված ցանկացած որոշման համար,  հենց ես եմ պատասխանատու: Ուրախ եմ, որ այս անգամ ընտրողներից և ոչ մեկը, իրավունք չի ունենա ասել, որ մեր վատ սոցիալական պայմանների կամ այլ խնդիրների համար կառավարությունն է մեղավոր: Ոչ՛, մենք պետք է լիովին գիտակցենք, որ ամեն ինչ՝ թե՛ լավ, թե՛ վատ, միայն և միայն մեր ընտրության արդյուքն է լինելու: Ու այս անգամ չենք կարող մեր ընտրությունը քվեները կեղծելու տակ թաքցնել, որովհետև հիմա կարծես թե բոլորս համոզված ենք ընտրությունների արդար լինելու  մեջ: Հուսով եմ, որ այս ընտրությունները թույլ կտան նոր կառավարությանը ամրապնդել իր դիրքերը և սկսել գործել ի շահ ժողովրդի: Ակնկալում եմ տեսնել արարքների համար պատասխանատվություն կրող նոր կառավարություն և իրապես հասուն հասարակություն: Չնայած գրեթե համոզված եմ, որ ակնկալիքներս չեն արդարացվելու: Մեր ազգը երբեք այնքան հասուն չի լինի, որ` ում ես ընտրելու հարցին, պատասխանի, որ դա ընտրական գաղտնիք է: Եվ նույն կերպ էլ այնքան հասուն չի լինի, որ չհարցնի դրա մասին: Քո ընտրության մասին բարձրաձայնելն էլ, լռելն էլ  քո ընտրությունն է, հարցը դրա մեջ չէ: Հարցը իրավական գիտակցության բացակայությունն է…

Ինձ ասում են` շատ հոռետես ես, դու առաջին անգամ ես ընտրում ու պետք է այնպես գրես, որ նյութդ մարդկանց հույս ներշնչի: Հա, համաձայն եմ, բայց ավաղ, այս ընտրությունները, ու մարդկանց երջանիկ դեմքերը ինձ հույս չներշնչեցին, որ ես էլ դա ձեզ փոխանցեմ:

Լավ մնացեք…