Բարև ձեզ: Ես Կարենն եմ: Ապրում եմ սահմանապահ Կոթի գյուղում: Այստեղ բոլոր մարդիկ զբաղված են իրենց առօրյա գործերով: Ոմանք՝ այգում են աշխատում, ոմանք՝ իրենց անասունների համար խոտ են հավաքում: Անցյալ տարվա ամռանը, երբ գյուղացիները իրենց անասունների համար խոտ էին հավաքում՝ հակառակորդը սկսեց խոշոր զինատեսակներից կրակ բացել անմեղ բնակչության վրա: Բարեբախտաբար ոչ ոք չտուժեց, բայց կրակից խոտի դեզերը այրվեցին: Այրվեցին բնակիչների ցորենի, գարու արտերը, բայց՝ մեր ծառայող զինվորները և խաղաղ բնակիչները անտեսելով հակառակորդի սադրիչ գործողությունները, մարեցին կրակը: Թշնամու կրակի տակ բնակչությունը իր գործերով է զբաղվում, քանի որ այդ կրակոցները սովորական են դարձել:
Այսպիսին է սահմանապահ կոթեցու աշխատանքը և կյանքը: