Ես Աբովյան քաղաքի բնակիչ եմ, և ինձ հուզում է իմ քաղաքի անբարեկարգ վիճակը: Կարծում եմ, որ ոչ միայն ինձ է հուզում, այլև իմ քաղաքի յուրաքանչյուր բնակչի: Քաղաքը անբարվոք վիճակում է, խոտածածկ վայրեր հազվադեպ են հանդիպում, արձանները և հուշարձանները խարխուլ վիճակում են: Իմ քաղաքում բացակայում են բարձրակարգ նորոգված շենքերը, և դրա փոխարեն շատ են հանրակացարանները, որի ամեն մի փոքրիկ սենյակում բնակվում են 6-8 անդամ ունեցող ընտանիքներ: Հույս ունեմ, որ ապագայում քաղաքիս վիճակը կբարելավվի: Հույս ունեմ, որ կկարողանամ հանգիստ շրջել քաղաքիս փողոցներով և հիանալ բարենորոգված արձաններով և շենքերով:
Մի փոքրիկ փաստ էլ կա, որ ինձ հուզում է. դա իմ քաղաքի լուսավորությունն է: Վնասված են գրեթե բոլոր լամպերը, և արդեն երեկոյան ժամերին, նամանավանդ ձմեռը, երբ շուտ է մթնում, պարզապես հնարավոր չի լինում քայլել դրսում, և շատ անգամ մարդիկ վախը սրտում են հասնում տուն, որ ինչ-որ բան չպատահի: Ես էլ եմ այդ մարդկանցից և հազիվ եմ բասկետբոլի պարապմունքից հետո հասնում տուն, որը շատ երկար ճանապարհ է: Կարծում եմ՝ պետք է մեծ ուշադրություն դարձնել լուսավորության հարցերին. այս խնդիրը լուծելով՝ կնվազի գողությունների և այլ հանցագործությունների թիվը:
Սաթենիկ Մնոյան
***
Ինձ մեր առօրյայում հուզում է բնապահպանության հարցը: Շատ են մարդու գործունեության արդյունքում բնության աղտոտման դեպքերը: Բնությունը հիմնականում աղտոտում են արդյունաբերական թափոնները և մեքենաները: Բայց լավ չէր լինի, որ դրանք չլինեին: Եթե մեքենաները չլինեին, տնտեսությունը չաշխատեր, մարդիկ շատ վատ կապրեին, ինչպես հիմա է: Իսկ այն, ինչ վերաբերում է արդյունաբերական թափոններին, ապա դրանց ճիշտ մշակման դեպքում բնությունը չի աղտոտվի: Ինձ հենց այս հիմնախնդիրն է հուզում, քանի որ այն առաջին հերթին վնասում է մեր առողջությանը:
Շուրա Սիմոնյան
***
Վերջերս իմ ծննդավայրում՝ Գեղարքունիքի մարզի գյուղերից մեկում, մի ընտանիք մեկնեց Գերմանիա: Պատճառը` ընտանիքի ավագ որդու հիվանդությունն էր՝ քաղցկեղը: Նրանք, լինելով սոցիալապես ծանր վիճակում, ի վերջո կարողացան հարևանների, բարեկամների օգնութամբ մեկնել, բայց վերջերս տեղեկացա, որ տղան արդեն մահացել է, և պատճառը բուժման ուշացումն էր:
Ինձ հուզում է այս դեպքը և այն փաստը, որ մեր երկրում հնարավոր չէ վաղ շրջանում հայտնաբերել հիվանդությունը, կամ բժշկել այնպիսի հիվանդություններ, որոնց բուժումը միայն արտերկրում է հնարավոր, և որ հնարվորություն կտար այսպիսի դեպքերում ճիշտ ժամանակին սկսել բուժման գործընթացը և ի վերջո փրկել մարդու կյանքը:
Միլենա Հարեյան
***
Ինձ շատ է հուզում կենդանիների պաշտպանությունը իմ քաղաքում: Ես շատ անգամներ եմ ականատես եղել, թե ինչպես են մարդիկ բակերում սպանում կենդանիներին: Կարծում եմ, որ յուրաքանչյուր շնչող էակ ունի իր իրավունքները: Ինչպես մարդիկ, այնպես էլ կենդանիները պետք է պաշտպանվեն միմյանց կողմից: Կարծում եմ՝ կարելի է կենդանիների համար ապաստան կառուցել, որտեղ նրանք ոչ միայն կպաշտպանվեն եղանակի վայրիվերումներից, այլ նաև կկերակրվեն: Ինձ համար իմ քաղաքում կենդանիների համար ապաստան ստեղծելը ոչ թե երազանք է, այլ՝ նպատակ: Ճիշտ է, կենդանիները որոշ չափով անհանգստացնում են մարդկանց, բայց նրանց կյանքից զրկելը այդ հարցի ճիշտ լուծում չէ:
Իմ քաղաքում կա էստրադային և ջազային երաժշտական կենտրոն: Այստեղ շատ-շատերն են հաճախում, ինչպես նաև ես: Սակայն կենտրոնը գտնվում է ոչ այնքան բարվոք վիճակում: Այն գտնվում է հանրակացարաններից մեկի երկրորդ հարկում, և ձմեռները այստեղ շատ ցուրտ է լինում: Շատ կցանկանայի, որ այս հիմնախնդիրը լուծվեր, չնայած էլ չեմ հաճախում այնտեղ: Նաև կցանկանայի, որ այս կենտրոնում անվճար երաժշտական գործիքներ տրամադրվեին, քանի որ շատ երեխաներ հենց այդ պատճառով էլ չեն կարողանում հաճախել:
Շուշան Մելիքյան