davit ayvazyan

Հրաշք

Հրաշք. ոմանք հավատում են դրան, ոմանք` ոչ: Հավատում են բոլոր նրանք, ովքեր գոնե մեկ անգամ ականատես են եղել հրաշքի, բայց երբեք էլ չես տեսնի, եթե չես հավատում, որ այն կա: Հրաշք կտեսնես յուրաքանչյուր պահի, եթե աշխարհին նայես հրաշքով լի աչքերով: Մի՞թե հրաշք չէ նորածին երեխան, մի՞թե հրաշք չէ, երբ նա արտաբերում է իր առաջին բառը, հնչյունը:

Ես հավատում եմ, որ կա հրաշագործ, ուստի նաև հավատում եմ հրաշքին: Հրաշագործ կարող ես դառնալ ինքդ` տալով աղքատին օգնություն, կամ հիվանդին բուժվելու հնարավորություն: Ամեն ինչ փողկապակցված է, ուղղակի պետք է գիտակցել, որ եթե կա վատ, ուրեմն կա նաև լավ, եթե կա ծնունդ, պարտադիր է մահը:

Բոլոր մարդիկ ունեն և չար, և բարի կողմ, հաղթում է այն կողմը, որին ավելի շատ ես վստահում: Եթե աշխարհին նայես չար աչքերով, կտեսնես միայն չարը: Եթե նայես բարի աչքերով, կտեսնես երկուսին էլ` և չարին, և բարուն, բայց հավատալով, որ բարին կհաղթի: Հավատ, որը քեզ կարող է հասցնել ամեն ինչի` և փառքի, և կործանման: Եթե հասնես փառքի ու կորցնես հավատդ, կհասնես կործանման: Իսկ եթե հասնես կործանման ու չկորցնես հավատդ` կհասնես փառքի:

Կյանքի պարզ տրամաբանություն, բայց հիմնականում հաձնվում ենք, գրեթե հաղթանակին հասնելու պահին, իսկ երբեմն էլ պարտությանը մոտ հաղթում ենք: Մի՞թե սա հրաշք չէ:

Հրաշք կա միանշանակ, ուղղակի պետք է հավատալ հրաշքին:

Մի դադարեք հավատալ, ու ամենածանր պահին հավատը չկորցնելով, արդեն իսկ հրաշք կգործեք: