karine hovsepyan

Մաստարայի բառնուբանը

Մեր գյուղը՝ Մաստարան, ունի իր բարբառը: Հետաքրքիր խոսելաոճ, որը երբեմն նմանեցնում են Գյումրու բարբառին: Չնայած, որ գյուղի բնակիչների մի մասը խոսում է գրական հայերենով, բայց և այնպես երիտասարդների և տարեցների մեծամասնությունը խոսում է Մաստարայի բարբառով: Հիշում եմ՝ մի անգամ մի կին, որը, ի դեպ, Երևանից էր, ասաց.

-Վայ, Կարինե ջան, Մաստարայի՞ց ես։

-Հա,- պատասխանեցի:

-Ես շատ եմ սիրում ձեր գյուղի բարբառը, որ խնդրեմ՝ կխոսե՞ս լսեմ:

Մի պահ պապանձվեցի, ախր ես չեմ կարող, մանկուց «մաքուր» հայերենով եմ խոսում, բայց սթափվեցի ու ասացի.

-Ես չեմ կըրա ըդպես խոսամ:

Եվ բոլոր ներկաները սկսեցին ծիծաղել, որովհետև մի կերպ արտաբերեցի այդ բառերը:

Եվ այսպես, ահա մի քանի բարբառային բառեր Մաստարայից:

1․ Էթալ- գնալ
2․ Էտըմ իմ- գնում եմ
3․ Իմալ իս- ոնց ես
4․ Խնդալ- ծիծաղել
5․ Փարա- փող
6․ Նամուս- պատիվ
7․ Կայնել- կանգնել
8․ Դոր- ուր
9․ Հոս- այստեղ
10․ Լեն- լայն
11․ Ջուխտ- զույգ
12․ Ղուշ- աղավնի
13․ Վռազ- արագ
14․ Բոստան- բանջարանոց
15․ Ըսմա- ասում է
16․ ժնջիլ- շղթա
17․ Կյառ- խուլ
18․ Լագյան- աման
19․ Մինդար- ներքնակ
20․ Բոլ ա- հերիք է
21․ Ջանդակ- մարմին
22․ իսան- մարդ

Հաստատ էլի կան բարբառային բառեր, որոնք չկարողացա թարգմանել: Ըստ իս՝ մեր գյուղը գեղեցիկ և յուրօրինակ է ոչ միայն տեսարժան վայրերով, այլ նաև իր բարբառով: