anush davtyan

Մարքեթինգ կամ ավելի ճոխ ասած՝ շուկայագիտություն

-Չե՞ս հիշեցնի՝ ինչ էիր սովորում, – ամեն անգամ հարցնում է շեֆս։

-Մարքեթինգ։

-Շատ լավ է։

Ի՞նչ է մարքեթինգը։ Էս հարցը շատ են տալիս մեր դասախոսները, իսկ ես ամեն անգամ ճիշտ եմ համարում լռել ու մտածել, որ հռետորական էր։ Բայց հատուկ կարգով կփորձեմ հիմա պատասխանել։

Մաս 1։ Մարքեթինգը գովազդը չէ միայն

Եթե լսել ես մարքեթինգ բառը, երևի թե լսել ես գովազդի մասին կոնտեքստում։ Բայց մարքեթինգը ավելի մեծ ու ճոխ երևույթ է, ուսումնասիրությունների, հետազոտությունների, գիտելիքի ու փորձի մեծ շղթա է։ Ես դրա փոքր մասի հետ եմ առնչվում։ Շա՜տ խոսակցական լեզվով եթե ասեմ, էսեմեմշիկ եմ (SMM-щик), այսինքն՝ սոցիալական ցանցերում հայտնվող նյութերի համար եմ պատասխանատու։ Առհասարակ մի քանի փուլ ունի գործս, ավելի կոնկրետ՝ երեք։ Նախ կարդում եմ հնարավոր ամեն ինչ, նորություններն ու նորարարություններն եմ ուսումնասիրում։ Հետո ֆիլտրում եմ ինֆորմացիան, առանձնացնում եմ կարևոր, հետաքրքիր ու հիմնական բաները, խորանում եմ դրանց ուսումնասիրության մեջ։ Վերջում էլ նկարների ու տեքստերի ձևով էդ ամեն ինչը էնպես եմ փորձում սարքել, որ դու ինստագրամիդ նորությունները թերթելիս հաստատ ուշադրություն դարձնես իմ սարքած նկարի վրա, հաստատ մինչև վերջ կարդաս գրածս նյութը ու հաստատ լայքես։ Դե, իմ ոլորտը էկոլոգիան է, բայց կարծում եմ կարող եք ամեն ինչի վրա տարածել։

Մաս 2։ Մարքեթինգը իմ անքուն գիշերներն են

Բայց ամեն ինչ էսքան հեշտ չի։ Քանի որ գծածս պլանից միշտ շեղվում եմ, գործն անում եմ գիշերներով։ 5,4,3,2․.. Չէ, հետհաշվարկ չեմ անում, քնելուս ժամերն եմ ասում։ Վերջերս կարդում էի, որ եթե քիչ ես քնում, հետո պարտք ես մնում ինքդ քեզ, օգանիզմդ էլ իրեն հարգող ցանկացած բանկից ոչ պակաս տոկոս է պահանջում։ Ու իրականում, եթե փորձես ցերեկը քնել կամ գիշերն ավելի երկար քնել, էլի չի օգնի, որովհետև հետո քունդ ուշ կտանի, ու էլ ավելի ուշ կքնես։ Կարճ ասած՝ քիչ քնելը պարտքի ամենավատ տեսակն է։ Եթե ըստ նախատեսածի աշխատեի, երևի նորմալ կքնեի, բայց եսիմ, դասից հետո գործ անելս չի գալիս։ Մի ամիս պահանջվեց, որ հասկանամ՝ ավելի լավ է սկզբում գործը անել, հետո՝ դասը։ Բայց անքուն ժամերս հետ չես բերի։

Մաս 3։ Մարքեթինգը միշտ է ու անդադար

Մի տերմին կա, ասում են ինֆորմացիայով գերծանրաբեռնվածություն։ Էդ էն պահն է, երբ անդադար նոր ինֆորմացիա ես ստանում ու ուզում ես կիսվել դրանով։ Որ պատմում էի քնի մասին, էդ ոչ թե հավեսի համար եմ կարդացել, այլ ուղղակի թերթի հոդվածների ոճն էի ուսումնասիրում, որ հասկանամ ընթերցողներին ոնց գրավել։ Չէ, չմտածես, թե մինչև էստեղ հասել ես, ուրեմն քո վրա էլ եմ կիրառել էդ մեթոդը։ Դեռ չի ստացվում։ Նորություններ կարդալը արդեն սովորություն է դառնում։ Երբ դասի եմ գնում, ու 58-ս մի քիչ երկար է կանգառում սպասելով մնում, ակամայից հանում եմ հեռախոսս, որ նայեմ՝ էլ ինչ կա աշխարհում։ Սրա միակ վատ կողմը երևի այն է, որ ինֆորմացիան սկսում է պակասել, չհերիքել։ Եթե էսքան չհոգնեի, ամեն պահի կարող էի նոր բանի մասին կարդալ ու հաջորդ օրը ինստագրամի սթորիներում պատմել կամ նոր մրցույթ հնարել դրա հիման վրա ու լիքը հետևորդներ ակնկալել։

Մաս 4։ Մարթեքինգը մոտիվացիա է

-Մեկ ա մասնագիտական չի գործդ, եսիմ ինչ կարևոր չի, կարաս դուրս գաս։

-Մասնագիտական ա, մա՛մ։

-Հա՞, դե, եսիմ ինչ ստաժ չի համարվի քո համար էս մի քանի ամիսը, ինչի՞ ես իզուր տանջում քեզ։

Տանջո՞ւմ եմ որ, եսիմ։ Չգիտեմ, թե մամայի համար որը կլինի մասնագիտական աշխատանք, որովհետև հիմա հենց դրանով եմ զբաղված։ Չգիտեմ էլ, թե ինքը ինչ գիտի իմ մասնագիտությունից, որովհետև շատ վատ եմ բացատրում հիմնականում։ Ու ոչ մի բանը ավելի լավ չի մոտիվացնում, քան էն, երբ մաման խղճալով կասի․ «Մի՛ արա էդ գործը, հանգիստ դասերո՛վդ մնա»։