2016 թվականն էր, երբ դարձա 17.am-ի թղթակից ու սկսեցի կիսվել հետաքրքիր պատմություններով: Հիշում եմ՝ առաջին հոդվածիս համար ջանք ու եռանդ չէի խնայել, որպեսզի հետաքրքիր ստացվի ու չվրիպի ոչ ոքի աչքից: Առաջին հոդվածս հրապարակվել էր 2016 թվականի սեպտեմբերի 7-ին: Այդ հոդվածից հետո երկար ժամանակ հոդվածներ չէի գրում, բայց հետևում էի մյուս թղթակիցներին: 2016 թվականին շատ պասիվ թղթակից էի, նախկին ակտիվությունս վերականգնեցի 2017 թվականին:

Մտնելով 17.am-ի աշխարհ, հաճախ էի հետաքրքիր պատմություններ որոնում, իսկ իմ պատմությունների հերոսներն իրենց յուրահատկությամբ էին աչքի ընկնում և ընտրվում: Իրոք, 17.am-ից շատ բան եմ սովորել, այդ թվում՝ հետաքրքիր կադրեր որսալը: Հույս ունեմ, որ 17.am-ում ինձ դեռ երկար տարիներ են սպասվում:

17.am-ը ինձ հնարավորություն տվեց իմ նյութերն ավելի հետաքրքիր դարձնելու և հրապարակելու, հնարավորություն տվեց գրելու իմ սիրելի երաժշտական խմբի մասին, ֆուտբոլային հանդիպան մասին, իմ ընկերների մասին:

17.am-ի շնորհիվ ձեռք ես բերում մեծ լսարան, որն անհամբեր սպասում է քո հոդվածներին, լուսանկարներին: Ընկերներիս ասելով՝ մեծ ոգևորությամբ են կարդում իմ գրած հոդվածները, կարդում են, տարածում ու մեկնաբանում: Վերջերս էլ դասարանցիներով նստած տարբեր թեմաներից էինք խոսում, խոսքից խոսք բացվեց, ու դասընկերուհիներիցս մեկը՝ Էլլադան, ասաց.
-Իզա, ես քո գրած հոդվածները հատ-հատ կարդացել եմ:
-Էս վերջերս հոդված էիր գրել ձեր փողոցի երեխաների մասին, միակ բանն էր, որ չնայած երկար էր՝ դրեցի ու կարդացի մինչև վերջ,- ասաց Նարեկը:

Շատերն են ասում, որ գնալով հոդվածներիս մեջ համն ու հոտը շատանում է: Իսկ ես սովորել եմ իմ սիրելի լսարանի համար նստել ու հավեսով հոդված գրել:
Գիտեք, շատ հետաքրիր է նաև այն, որ շատերը թղթակից են դառնում հենց մեր հոդվածները կարդալուց հետո: Այնպես որ, եթե դու ունես հետաքրքիր մտքեր, հրաշալի լուսանկարում ես, բայց դեռ հնարավորություն չես ունեցել դրանք հրապարակելու և շատերին հասանելի դարձնելու, դարձիր թղթակից և հրապարակիր դրանք:

Իսկ վերջում, կասեմ շնորհակալություն՝ ինձ նման հնարավորություն ընձեռելու համար, կշարունակեմ մնալ շա՜տ ակտիվ, սպասեք նոր հոդվածների: