Լուսանկարը` Աննա Մխիթարյանի
Վերջին շրջանում զարմանալի խոսակցությունների եմ ականատես եղել։ Ցանկությունս մեծ էր կարծիքս արտահայտելու և իրականում իրավիճակին ճիշտ կողմից նայելու համար։
-Սերունդը փոխվել է, սաղ օրը էդ հեռախոսներով կխաղան, ի՞նչ գիտեն` պահմտոցին ի՞նչ է, յոթ քարն ի՞նչ է, գործնագործն ի՞նչ է…
-Էլ դու սուս, երկու հատ կնոպկա կսղմեն, գիտեն ըդիկ է խաղը։ Խաղը մեր վախտով էր, որ ոտներս արնոտ տուն կերթայինք, գընգնեինք, գելնեինք, կլացեինք: Հըմի` ի՞նչ։ Կլացեն, թե բա` խաղիս կյանքերը պրծավ կամ զարյադկես նստավ։
Իրականում սրտիս վրա ծանր էր նստել, ուզում էի կիսվել։
Լուսանկարը` Աննա Մխիթարյանի
Իրականում ես վերջին շրջանում ծանրաբեռնվածությանս պատճառով շատ եմ հոգնում ու քնկոտ եմ դարձել։ Այնքան եմ քնում, որ անգամ մայրս չի կարողանում ճիշտ ժամանակին արթնացնել։ Բայց հակառակ դրան, ես արթնանում եմ բարձր աղմուկից, գնդակի դմփդմփոցից, կամ էլ` «Աննա՜» գոռալուց։ Մի անգամ արթնացա այն մտադրությամբ, որ պետք է մի լավ նախատեմ այդ աղմուկի հերոսներին։ Ու այդ րոպեին ականջումս այդ խոսակցությունն էր։ Իրականում սերունդը փոխվել է, բայց իմ գյուղում չտեսա այդ փոփոխությունը։ Ճիշտ է, ասում են երկրում իրավիճակ է փոխվել, բայց մեզ մոտ ամեն բան նույնն է։ Այնքան հաճելի էր, երբ հակառակ այդ խոսակցությունների, փողոցով մեկ վազող ու խաղացող երեխաներ տեսա, լսեցի այդ աղմուկը։ Ամենացավոտ բանը մնաց այն, որ արդեն մեծ եմ։ Մեծացող տեսակս փոքր է մնացել։ Որքան էլ պարապմունքները շատ լինեն, ժամանակ կգտնվի մի կես ժամ դրսում խաղալու համար։ Ու հատկապես զարմացա այն ժամանակ, երբ խնդրեցի գեղեցիկ կանգնեն selfie անելու համար, բայց նրանք ասացին, թե խանգարում եմ իրենց խաղը։
Լուսանկարը` Աննա Մխիթարյանի
Սիրելիներս, մեր սերունդը դեռ խաղում է ձեր սիրելի ու հին խաղերը։ Ճիշտ է, երբեմն֊երբեմն խանգարում են համացանցն ու համակարգիչը, բայց միևնույն է, մինչև երեկոյան ուշ ժամ ես լսում եմ այդ գոռոցն ու աղմուկը։ Աշոցքում այնքան շատ են երեխաները, այնքան դրական էներգիա են հաղորդում շրջապատին, որ Աշոցքից հեռանալը անհնար է, թեկուզ մի քանի րոպեով։
Լուսանկարը` Աննա Մխիթարյանի
Դե ինչ, փոքր ինչ մեծացել եմ, չեմ կարող դեսուդեն վազվզել (դա գյուղի բացասական կողմն է, բարքեր, որոնց զոհն ենք մենք), բայց դե, դեռ մանուկ եմ ու խաղացել եմ ու կխաղամ…
-Ա՜խ, այս սերունդը, չեն թողնի մարդ հանգիստ հանգստանա…