-Այժմ ձեզ կբաժանեմ խմբերի, և ամեն խումբ կպատրաստի մեկական գովազդ,- ասաց մեր հասարակագիտության ուսուցչուհին: Լուրը շատերն ընդունեցին տրտնջալով, քանի որ չգիտեին ինչ գովազդել:
Ահա նստած ենք մեր խմբով, և մտածում ենք` ինչ կարելի է գովազդել:
-Ամեն ինչ կարելի է գովազդել, մենք պետք է ինչ-որ հետաքրքիր բան վերցնենք, որպեսզի տարբերվենք,- ասաց մեր խմբի Տաթևը։
-Ճիշտ է, ամեն ինչ… նույնիսկ… մեր անշուշա ժամացույցը,- ասացի ես, դեմքիս տալով այնպիսի արտահայտություն, ասես նոր մոլորակ եմ հայտնաբերել: Այո, մեր դասարանի ժամացույցը զրկվել է իր ապակուց մեր դասարանի Արգիշտիի շնորհիվ, որն էլ դարձավ մեր գովազդի թեման: Ահա մեր գովազդի նյութը.
«Անշուշա ժամացույց»
Տեսնո՞ւմ եք այս հրաշալի հնաոճ իրը… Այո, այո… Ձեր աչքերը ձեզ չեն խաբում, սա այն ժամացույցն է, որը ջարդվել է Մեծն Արգիշտիի կողմից:
Մ.թ. 2 օր առաջ: Առավոտ էր: Ճամբարակի ոչ այնքան լուսապայծառ առավոտներից մեկը: Այս ժամացույցը, որը գերբնական ուժերի ազդեցությամբ ազդարարում էր դասերի սկիզբը և ավետում դասերի ավարտը, ընդմիջման ժամանակ մի ահարկու հարվածով ավերվում է Արգիշտիի կողմից և զրկվում ապակուց:
Հոգ չէ, թե այն առանց ապակի է: Այն ձեզ հնարավորություն է տալիս առանց ավելորդ ջանք գործադրելու` ետ կամ առաջ տալ սլաքները…
Գնեք այս պատմական, գաղտնիքներով լի ժամացույցը, և դուք հնարավորություն կունենաք ձեր հյուրերի մոտ գլուխ գովել, որ այդ ժամացույցը կոտրվել է Արգիշտիի կողմից»:
Ստացվել էր շատ հետաքրքիր և զվարճալի, և ուսուցչուհին էլ գոհ մնաց: Այժմ ժամացույցը իր վայրկյանաչափից նույնպես զրկվել է, և դասարանում նրա տեղը գրավել է նոր` ապակով ժամացույց, բայց մեր դասարանը դեռ աչքի լույսի պես պահում է այն ժամացույցը, պատմական ժամացույցը, Անշուշա Ժամացույցը: