Գիտե՞ք, ինչի մասին եմ ուզում խոսել: Չնայած, ասենք, որտեղի՞ց իմանաք: Խոսելու եմ մեր մայրաքաղաքի նոր տոնածառի ու բողոքողների մասին, ինչպես նաև որոշ մարդկանց կարծիքներն եմ ներկայացնելու:

Երևի բոլորս էլ հիշում ենք, թե ինչքան էին դժգոհում Երևանի մեր հին տոնածառից: Ասում էին՝ «ինչո՞ւ չեք փոխում, 100 տարի է` էս տոնածառն է, ինչ տգեղ է մեր տոնածառը, Վրաստանը ամեն տարի փոխում է, մենք՝ չէ» ու նմանատիպ կարծիքներ հնչեցնողները շատ շատ էին:

Հիմա մեր տոնածառը վերջապես, այսքան տարի հետո փոխվեց, բայց դժգոհողներն ու բողոքները անպակաս են: Ու գիտե՞ք ինչն է նյարդայնացնող, որ բողոքողները այն նույն մարդիկ են, ովքեր մի տարի առաջ ասում էին. «Այ մարդ, էս մեր տոնածառը ե՞րբ կփոխեն»: Հիմա էլ, որ փոխել են, ասում են. «71. 000 000 դրամանոց տոնածառ առնելու փոխարեն թող այդ փողը բաժանեին ժողովրդին»:

Երևանում ապրում է 986 111 մարդ: Բերեին ամեն բնակչի 72 դրամը տայի՞ն: Ես որոշեցի մի քանի հոգուց հարցնել, թե ինչ կարծիքի են տոնածառը փոխելու ու այդքան գումար ծախսելու վերաբերյալ:

Սոցիոլոգիայի ֆակուլտետի 4-րդ կուրսում սովորող ուսանողուհին՝ Անահիտը, ասաց հետևյալը.

-Այդ տոնածառը դրվում է երեխեքի համար, որ հեքիաթ ունենան: Մենք մեր քաղաքի վրա քանի՞ լումա ենք ծախսել: Ուղղակի բողոքի հոգին մտել է մարդկանց մեջ: Իրենք ոչ թե պետք է կառավարության դեմ պայքարեն, այլ առաջին հերթին իրանց մեջ նստած դժգոհ մարդու: Լավ կլինե՞ր ամեն մեկս 72 դրամ ունենայինք, բայց տխուր ու մութ քաղաքում Նոր տարին անցկացնեինք: Անձամբ ես աշխատավարձիցս 100 դրամ կտայի տոնի համար:

Հոգեբանության ֆակուլտետի 4-րդ  կուրսում սովորող ուսանողուհին՝ Մելինեն, ավելացրեց.

-Մարդիկ սպասում էին այդ փոփոխությանը արդեն քանի «հազարամյակ», ու կարծում եմ անհրաժեշտությունը կար: Եթե հաշվենք, թե քանի տարի չէր փոխվել, ու դեռ քանի տարի կծառայի, այդ գումարն այնքան էլ մեծ չի ստացվում:

Դասընկերուհիս՝ Թագուհին, ասաց.

-Լավ է, որ փոխել են: Եթե չփոխեին, մարդիկ ասելու էին` կառավարությունը փոխվեց, վարչապետը փոխվեց, քաղաքապետը փոխվեց, Ազգային ժողովը փոխվեց, օրենքներիը փոխվեցին, բայց տոնածառը՝ չէ:

Անժելան, ով սովորում է պատմաիրավագիտության ֆակուլտետում, կարծում է, որ չարժեր:

-Իմ կարծիքով, նման ճոխություն պետք չէր: Ինչո՞ւ, որովհետև մեր երկրի տնտեսական վիճակը էնպիսին չի, որ նման գումարներ ծախսվեին: Այսինքն, խնայողաբար պետք է օգտագործել էն ռեսուրսները, որն ունի Հայաստանը ու էդ գումարներն ուղղել ավելի կարևոր հարցերի լուծման համար: Ու եթե ուզում էին այնուհանդերձ դնեին նոր տոնածառ, կարող էին ավելի սեղմ միջոցներով օրիգինալ տոնածառ սարքեին:

Երևանի բժշկական համալսարանում սովորող Մհերն ասաց.

-Կարելի էր փոքրը գնել ու երկար օգտագործել: Շատ թանկ են գնել: Կարելի էր էդ միլիոնները ուղղել ավելի առաջնահերթ հարցերի լուծմանը:

Իմ տատիկն էլ ասաց.

-Արժեր, որ փոխվեր: Քանի տարի է` էս տոնածառն ա: Քանի կար` սաղ ասում էին փոխվեր, հիմա էլ փոխվել ա՝ չէ, լավ չի: Առաջին քաղաքապետն ա, որ երեխեքի մասին մտածելով տոնածառը փոխեց: Էդ երեխեքը, որ հեղափոխությանը մասնակցեցին, բա չարժե՞ր, որ նոր տոնածառ ունենային: Դժգոհում են, թե շատ են փող ծախսել: Բա ի՞նչ անեին, մանդարին առնեին, բերեին ցրեին ձեր տներո՞վ: Ես, որ գյուղում ապրող թոշակառու մարդ եմ, ուրախ եմ, որ Երևանի տոնածառը փոխվել ա: Խի՞, որ էդ մյուս երկրներում անում են, ընդեղի ժողովուրդը մեր հայերից լա՞վ ժողովուրդ են: Մենակ իրա երեխեքի համար չի արել, մեր երեխեքի համար էլ ա արել: Այ տենց անմիտ խոսում են: Էդ դժգոհները լավն ու վատ չեն հասկանում:

Դե ինչ, կարծիքները տարբեր են: Սպասենք դեկտեմբերի 21-ին, երբ հանրապետության գլխավոր տոնածառի լույսերը հանդիսավոր կվառվեն: