mariam hayrapetyan

Մի բան ասե՞մ

Կներեք իհարկե, մի բան ասեմ, էլի:

Ես ջղայնացած եմ:

Մարդիկ այսօր քարոզում են սոց. ցանցերի օգտակար հատկանիշների մասին: Քարոզում են, որ ինստագրամը իրենց բիզնեսի համար թույն ինքնահաստատվելու միջավայր է: Սա ցանց է, որ կապում է ողջ աշխարհը, իսկ ի՞նչ է սա ինձ համար:

Սա իրականություն է, որտեղ դու չունես ընկերներ, դու ունես Friend-ներ ու Follower-ներ: Ու չսխալվե՛ս, նրանք քո ընկերները չեն:

Սա իրականություն է, որտեղ դու գեղեցիկ ես, որովհետև քո քիթիկը սիրուն է վիրահատված, շրթունքներդ սիրուն են լցրած, հոնքերդ սիրուն են դաջել, թարթիչներդ սիրուն են լցրել ու նկարներդ էլ սիրուն է photoshop արած: Ըմմմ… Դա…

Սա իրականություն է, որտեղ դու ալարում ես զանգել, առավել ևս հանդիպել ու խոսել, չէ որ կա «կգրեմ»-ը:

Մարդը վստահ է, որ ունի քեզ, որովհետև ունի քո instagram-յան էջը:

-Արի մնանք լավ ընկերներ,- ասվում է, որ իրար instagram-ում follow մնաք:

Քո ընկերները գիտեն` դու ոնց ես ու ինչ ես անում, որովհետև հետևում են քո story-ներին, որովհետև դու ուր գնում ես, ինչ անում ես, ինչ առնում ես, ինչ նվեր ես ստանում, իմանում են քո 600 follower-ները:

Եթե like-եց սիրում է, եթե չlike-եց ՝ չի սիրում:

Էլ զանգելու կամ հանդիպելու կարիք, կենդանի շփվելու կարիք ես էլ չեմ տեսնում:

Սա է քո ու հասարակության հետ հարաբերությունները, յուրաքանչյուրս մենք ենք որոշում սա լա՞վ է, թե՞ օքեյ է: Կարևորը` զարգացրեք ձեր բիզնեսը, կարևորը` ունեցեք շատ Follower-ներ, ու շատ like-ով նկարներ:

Իսկ իմ պարագայում երևի արագիլն է շփոթվել և ուրիշ ժամանակաշրջան է բարուրս քցել: