Ողջույն, սոցիալական ցանցերում խեղդվո՜ղ ընթերցասեր: Եթե դու հիմա սա կարդում ես, ուրեմն հավանաբար թերթում էիր ֆեյսբուքիդ էջը, տեսար հոդվածս, որոշեցիր մի քանի րոպե տրամադրել, կարդալ, անցնել առաջ:
Սոցիալական ցանցերը գրեթե բոլորի կյանքի մասն են կազմում: Կարելի է ասել, որ դրանք խլում են մեր օրվա մեծ մասը: Իհարկե, այս ամենը և՛ դրական կողմեր ունի, և՛ բացասական: Դրականն այն է, որ միշտ տեղեկացված ենք. մի ինչ-որ իրադարձություն է տեղի ունենում, անցնում են հաշված վայրկյաններ և մենք արդեն գիտենք դրա մասին՝ իր բոլոր մանրամասնություններով: Ցավոք, բացասական կողմերն էլ ավելի շատ են. կարող ենք աննպատակ ժամերով թերթել ֆեյսբուքն ու ինստագրամը, ժամերով ինչ-որ անիմաստ վիդեոներ նայել և այլն: Բայց սա ամենասարսափելին չէ. սոցիալական ցանցերի պատճառով շատերը կտրված են իրական շփումներից, կորցնում են ընկերներին և այլն: Հենց սրա մասին էլ այսօր կպատմեմ:
Մոտ երկու տարի առաջ էր, երբ տանից դուրս էի եկել՝ խանութ գնալու: Արևոտ եղանակ էր, հանգիստ քայլում էի, երբ լացի ձայներ լսեցի: Սկզբում ուշադրություն չդարձրի, հետո ձայնը ավելի ուժեղացավ: Զգացի, որ ձախ կողմից է գալիս: Նայեցի ձայնի ուղղությամբ: Պատի տակի նստարանին մի աղջիկ էր նստած լացում: Չկարողանալով զսպել ինքս ինձ՝ մոտեցա ու հարցրի՝ ինչ է պատահել: Աղջիկը հեծկլտում էր ու հազիվ էի հասկանում՝ ինչ է ասում: Ի վերջո պարզ դարձավ, որ ընկերուհին հերթական նկարն է ինստագրամում տեղադրել, ինքը չի տեսել ու չի «սրտիկել»: Ընկերուհին մտածել է, թե ինքը այլևս չի ուզում ընկերություն անել: Բոլոր տեղերից ջնջել է ընկերուհուն ու նամակ գրել՝ ասելով, որ իրենց ընկերությունը ավարտված է, որովհետև անտարբերություն է զգում:
Ես ամեն կերպ փորձեցի հանգստացնել աղջկան, նրան ուղեկցեցի մինչև իրենց տուն, հետ դարձա՝ մտքերի մեջ խճճված:
Պատմածս, իհարկե, շատ պրիմիտիվ է թվում առաջին հայացքից, բայց հերիք է մի փոքր խորանալ ու կզգաս ամբողջ ողբերգությունը: Ինչպե՜ս կարող է ինչ-որ անիրական բան, ինչ-որ մատի հպում էկրանին կործանել երկար տարիների ընկերություն: Իրոք, անհասկանալի է ինձ համար:
Ասածս ինչ է. սոցիալական հարթակները պետք է ադեկվատ օգտագործել, չնույնացնել իրական շփման հետ: Երբեք ինչ-որ անիրական բան չի կարող փոխարինել իրականին: Սոցիալական ցանցերից օգտվելը լավ է, դրանցում խեղդվելը՝ վատ: