Մնաց 1 օր: Այսպես են սկսվում վերջին ամսվա իմ բոլոր առավոտները, և ինչքան թիվը փոքրանում է, այնքան ավելի շատ եմ վախենում այն ամենից, ինչը թաքնված է այդ ամսաթվի հետևում: Իմ երկար «ճանապարհորդությունը» սկսվեց երկու տարի առաջ, երբ մասնակցում էի ToBe ճամբարին: Վերջին օրը մեզ ծանոթացրին Ֆլեքս շրջանավարտներից մեկի հետ և  աշակերտների փոխանակման ծրագրի հետ:

Հիշում եմ բոլորի հիացած դեմքերը, այդ պահին Ֆլեքսը դարձավ մոտ 30 երիտասարդների երազանք: Հիշում եմ՝ ինչքան էի տպավորվել այդ ծրագրով, բայց թույլ չէի տալիս ինձ անգամ մտածել, որ հնարավոր է՝ մի օր ես էլ հաղթող դառնամ: Ծրագրին մասնակցելու համար ես պետք է անգլերեն իմանայի, և քանի որ ես անգլերեն չգիտեի, միանգամից մտածեցի, որ ծրագիրն ինձ համար չէ: Հետո հասկացա, որ իմ այս երազանքն ինձանից ավելի ուժեղ է ու անընդատ ինձ ստիպում է քայլել առաջ: Այսպես էլ սկսվեց իմ Ֆլեքս-ճանապարհորդությունը:

Հիմա հասկանում եմ, որ մենք ենք մեր ճակատագիրը կերտողները, ու ամեն ինչ հնարավոր է, եթե դու ամբողջ սրտով ցանկանում ես դա: