Լուսանկարը` Ինեսսա Զոհրաբյանի
Գարունը եկել է: Իսկ ինչո՞ւ, ինչո՞ւ է եկել:
Նախ օրերը երկարելու համար, որ ես ու ինձ պես շատերը առավոտվա մռայլությանը չխաբնվեն ու քնած մնան մինչև կեսօր…
Եկել է, որ ամեն առավոտ լսենք տրակտորների ու էլեկտրական սղոցների ձայնը: Գարունը եկել է, որ յոթ-ութ ամիս չորացած առուն ջրով լի նորից քչքչա: Գարունը եկել է, որ մենք մեզ հաշիվ տանք, որ շուտով էս դասարանն էլ կավարտենք:
Լուսանկարը` Ինեսսա Զոհրաբյանի
Գարնան պատճառները պիտի սիրես, ու ես շատ եմ գնահատում, որ ապրում եմ մի երկրում, որն ունի եղանակների բազմազանություն: Իմիջիայլոց, եղանակը ցույց է տալիս, որ գարունն էլ է շերտավոր, քիչ-քիչ բացահայտվում է` գիժ մնալով:
Լուսանկարը` Ինեսսա Զոհրաբյանի
Իսկ գյուղամիջյան գլխավոր ճանապարհին արդեն ամեն առավոտ սպասում են ավտոբուսի, ոչ թե քաղաք գնալու, այլ դաշտեր` աշխատանքի, օրավարձով, սիրուն գլխաշորով կանայք, ու իրենց դեմքը արևից պաշտպանել ցանկացող ու մորուքավոր տղամարդիկ: Բա, գարուն է: Մենք էլ ծաղկենք ու գունավորվենք կրկին: