Պայուսակս նախորդ օրը արդեն դասավորել էի, որոշ կիսատ բաներ էին մնացել, դրանք էլ վերջացրեցի ու շտապեցի կանգառ, որպեսի չուշանամ։ Շուտով արդեն Սևանում էի՝ Բոհեմում։ Օգոստոսի 11-ն էր, մի անմոռանալի օր, Սևան երաժշտական փառատոնի սկիզբը։ Այն արդեն չորրորդ տարին է, ինչ անցկացվում է, իսկ ես մասնակցում էի առաջին անգամ, այս ամառ հուլիսից էի բոհեմական դարձել։ Ստացանք փառատոնի լոգոներով մեր շապիկները և բեյջերը, ի դեպ բեյջերը նման միջոցառումներից ինձ համար լավագույն հուշն են, և վերցնելով անհրաժեշտ ամեն ինչ, շարժվեցինք դեպի Սևանի ափ։ Մեր կամավորականների մի խումբը մեզ այնտեղ արդեն սպասում էր։ Դեռ նորեկ եմ, շատերին չգիտեի, ծոնոթացա շատ մարդկանց հետ։ Սկսեցինք նախապատրաստական աշխատանքները, մինչև հյուրերը ժամանեին։
Օրը ժամ առ ժամ ավելի ու ավելի հետաքրքիր, պոզիտիվ և էներգիայով լի էր դառնում։ Փառատոնի ընթացքում ձեռք բերեցի նոր ընկերներ և ծոնոթներ, օդապարուկ թռցնել սովորեցի, ու շատ հաճելի ժամանակ անցկացրի։ Ամենաթեժ պահերը սկսեցին համերգի ժամանակ: Երգում էին հայկական տարբեր ռոք խմբեր և նաև Ֆրանսիայից ժամանած խումբ, որի կատարումները ուղղակի հրաշք էին։ Գիշերն էլ ավելի հետաքրիր էր, խարույկ, կիթառ, վրանում գիշերակաց, և իհարկե Սևանը։ Չնայած ցուրտ եղանակին, ամեն ինչ հաճելի անցավ։ Կամավորական աշխատանք շատ եմ կատարել, այս մեկը յուրահատուկ էր իր էներգիայով, հիանալի երաժշտությամբ և իհարկե, Սևանով։ Վստահ եմ, որ հետագա տարիներին փառատոնը էլ ավելի մասշտաբային և յուրահատուկ ձևով կանցնի:
Կուզենայի, որ շատ մարդիկ նույնպես մասնակցեին փառատոնին և մեզ հետ միասին ասեին՝ շնորհակալություն, Սևան։