Ողջույն բոլորին։ Վաղուց է, ինչ նյութ չեմ գրում։ Այնպիսի տպավորություն է, որ երկու տարի է` նյութ չեմ գրել, մինչդեռ ընդամենը երեք ամիս է անցել։
Հիմա երևի հարց առաջացավ, թե ինչու չեմ գրում։ Կպատասխանեմ մի բառով՝ քննություններ։ Այս բառը երևի բավական է ամեն ինչ հասկանալու համար։
12-րդ դասարանի աշակերտների մեծ մասը, ինչպես ասում են, «քիթ սրբելու ժամանակ չունի»։
Մենք՝ աշակերտներս, ամեն օր «գլուխ ենք ջարդում» շտեմարանային տարբեր վարժությունների ճիշտ պատասխանները գտնելու համար, պարապում ենք, հոգնում, բարկանում, նույնիսկ ատում բոլոր գրքերն ու հատկապես շտեմարանները։
Իսկ ի՞նչ են տալիս մեզ այս շտեմարանները։ Չէ՛, չեմ պատրաստվում ասել, որ ոչինչ չեն տալիս, որովհետև իսկապես սովորել ցանկացողները որոշակի գիտելիքներ ստանում են, իսկ չսովորողները բնականաբար «անգիր են անում»։ Չնայած որոշակի գիտելիքներ ստանալուն՝ շտեմարանները անգամ «ռոբոտացնում» են խելացի աշակերտներին։
Շտեմարանների շնորհիվ այսօր համալսարան ընդունվելը խաղ ու պար է դարձել շատերի համար։ Հա՛, ի՞նչ խնդիր կա, 20 միավորից 8-ը կստանան ու մի կերպ կընդունվեն համալսարան։ Մի կերպ կսովորեն, անընդհատ «լիկվիդ» կմնան, մի կերպ կավարտեն ու հետո էլ կբողոքեն, թե աշխատանք չկա։
Երկար ժամանակ է, ինչ ընդունելության քննությունները անցկացվում են շտեմարանային հարցերով, որը մեծ թվով աշակերտների հնարավորություն է տալիս ընդունվել համալսարան և սովորել։ Հենց այս շտեմարանային հարցերը ծուլացրել, բթացրել են աշակերտներին, և հենց սա է պատճառը, որ այդքան բուհ ավարտողներից շատերը աշխատանք չունեն։ Մարդիկ անընդհատ բողոքում են, որ աշխատանք չկա և այլ և այլն, բայց հավատացեք, որ խելացի ու կայացած մարդը միշտ էլ աշխատանք կգտնի, որովհետև մեր երկրում խելացի ու զարգացած կադրերի մեծ պահանջարկ կա։ Իսկ խելացի ու զարգացած կադրեր ունենալու համար առաջին հերթին պետք է փոփոխություններ սկսել հենց դպրոցում ու ամբողջ կրթական համակարգում։ Ես կասեի՝ ամբողջ կրթական համակարգը պետք է արմատախիլ անել և նորը «տնկել»։ Դպրոցը պետք է լինի այն տեղը, ուր աշակերտները կստանան բավարար գիտելիքներ ու չեն հաճախի հավելյալ պարապմունքների, իսկ համալսարանը չպետք է լինի մի տեղ, որտեղ բոլորը հեշտությամբ կարող են ընդունվել, կապ չունի` խելացի են, թե ոչ։ Համալսարան ընդունվելը պետք է բարդ լինի, որպեսզի յուրաքանչյուր աշակերտ աշխատի իր վրա և իրոք սովորի, միայն այս դեպքում, որոշակի փոփոխություններ կունենանք կրթական համակարգում։
Վստահ եմ, որ մեզնից շատերը մեծ ցանկություն ունեն, որ կրթական համակարգը փոխվի, և մենք որակյալ կրթություն ստանանք, բայց պետք է նաև գիտակցել, որ այդ ամենը երկար տարիներ է պահանջում։ Ուղղակի յուրաքանչյուրս պետք է համբերատար լինենք ու մեր հերթին պայքարենք, որ մենք ու մեր երեխաները լավ կրթություն ստանան…
Իսկ հիմա, ուզած-չուզած պետք է գնամ. շտեմարանները ինձ են սպասում։