Խոսելու եմ ձեզ հետ ներկայիս ամենաարդի թեմայի շուրջ՝ 2017-2018 թթ. Ամանորի մասին: Ու հա, համարձակորեն էլ գրել եմ. ոչինչ էլ չկար: Հիմա ինչ ասես մտքովդ անցավ, չէ՞, որը չկար էս Ամանորին: Ինչ անշունչ էր բայց, համաձայնվիր հետս, որովհետև դու էլ ես ընկերներիդ կամ բարեկամներիդ հետ խոսելիս ասել, որ Նոր տարվա տրամադրություն չկա: Թե՞ կա: Չէ, է, ես էս տարի չունեի:

Մինչ Նոր տարին, երբ նախորդ տարիներին գնում էի նվերներ գնելու, էնքան հետաքրքիր էր ամեն ինչ, մարդիկ շատ, հետաքրքիր զրույցներ, ժպիտներ: Դեկտեմբերի 15-ից, կամ մի քիչ ուշ, սկսում էին ամանորյա գովազդները, ֆիլմերի անոնսներ էին ցույց տալիս, որոնք Նոր տարուն լինելու են, ու նույն թեմային վերաբերվող ֆիլմեր էին: Հաճախ կլսեինք՝ «Ոնց եմ սպասում Նոր տարուն», «Ձյունն ինչ էլ գեղեցիկ օր եկավ, լրիվ համահունչ ա» և այլն: Հա, ես հիշում եմ, որ ասել եմ՝ ձյուն չեմ սիրում, բայց գոնե մի քիչ գար Ամանորի գիշերը, որ հիշեցներ ձմռան մասին, նայեինք ու ժպտայինք:

Բոլորս էլ գիտենք, ու մեր շրջապատում էլ անընդհատ նշում ենք, որ Նոր տարին ուտելու համար չի, բայց որ շրջում ենք տներով, մենակ միաեղջյուրի բուդն էր պակասում:

Մենք այս տարին շատ քիչ ծախսով դիմավորեցինք, ամեն ինչից քիչ, հետո էլ՝ ո՞վ նկատեց, որ խմիչքների մեջ շան շշով կոնյակ կամ գինի չկար: Կամ ո՞ւմ էր հետաքրքիր, որ սեղանին հավ էր, այլ ոչ թե խոզի բուդ: Չգիտեմ՝ փողի պակասությունն էր, թե ինչ, բայց ինձ էսպես դուր եկավ: Ինչո՞ւ փող ծախսել ամանորյա հրթիռների վրա, եթե կարող ենք ուղղակի դուրս գալ, ու նայել, թե ինչպես են ուրիշները փող ծախսել և հրավառություն արել:

Ճիշտ է, թեմայից շեղվեցի, բայց սա էլ էր պետք: Տանն առաջարկեք հաջորդ տարի թեթև նշել Ամանորը, հո դեմ չե՞ն լինի:

Այս օրերին էլ, երբ դուրս էի գալիս մտերիմներիս տներ այցելելու նպատակով, դրսում մարդ չկար, ես բարձր All I want for Christmas-ը երգելով գնում էի, իսկ ոչ ոք չէր ասում, որ ես գժվել եմ, որովհետև ոչ ոք չկար դրսում: Ինչևէ, ձեզ ուրախ տարի: Ասում են տարին ինչպես սկսում ես, այդպես էլ շարունակվում է: Հիշեք, թե ոնց սկսեցիք, որ հետո չբողոքեք: