Ուշացած, բայց հունիսմեկյան

Կրկին շնորհավորում  եմ բոլորիդ  և  անցնում  առաջ, պատմելու, թե  մեզ  մոտ` Հալիձոր գյուղում,  ինչպես  է  անցել  օրը:

Այս  տարի  շատ  հետաքրքիր  բան  էինք  մտածել. կազմակերպել  էինք  «Ֆորտ  Բոյար»: Խաղը  բաղկացած  էր 10  փուլից, 6 թիմ  ունեինք,  յուրաքանչյուրում՝ 5  մասնակից:

Մենք՝ 10 խաղավարներս, թաքնվել  էինք  տարբեր  վայրերում, երեխաները  պետք  է մեզ  գտնեին, հաղթահարեին  տվյալ  փորձությունը, ապա  անցնեին  առաջ:

Այն  խաղը, որը  ղեկավարում  էի  ես, շատ  հետաքրքիր  էր, թիմից  մեկ  մասնակցի  աչքերը  կապում  էինք, առաջնորդում, իսկ  թե  ինչ  էր  սպասվում նրան, դա  անակնկալ  էր:
Փուչիկների  մեջ  ալյուր  և  ջուր  էինք  լցրել (մեծ  դժվարությամբ), պետք  է  մեկը  պայթեցնեին, իսկ  թե  ինչ  կթափվեր… Կարճ  ասած, ինձ  մոտ  եկող  թիմերը  կա՛մ  թաց  էին  հեռանում, կա՛մ  սպիտակած:

Ինչ  խոսք, բոլոր  փորձություններն  էլ հետաքրքիր  էին: Եվ  ամենակարևորը  այն  էր,  որ  խաղավարների  մեջ  ուսուցիչներ  էլ  կային:

Երկար –բարակ  չպատմեմ  ներկայացնեմ իմ  ֆոտոշարքը:

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Իզա Ասծատրյանի

Լուսանկարը` Անետա Ասծատրյանի


Լուսանկարը` Անետա Ասծատրյանի