arxiv

Ուրախ պատմություններ

Քեռուս քրոջ տղան հա քեռուս խնդրում էր, որ իրեն տանեն կենդանաբանական այգի: Քեռուս ընկերներն էլ ածականներ ունեին: Մեկը՝ գայլ, մեկը՝ աղվես: Արդեն շատ էր քեռուս զահլեն տարել, էս քեռուս ընկերներն էլ բակում նստած էին: Քեռիս բռնեց ձեռքը, տարավ ընկերների մոտ ու ասաց.

-Էս քեզ գելը, էս քեզ արջը, էս էլ՝ աղվեսը

***

Քեռիս մի շուն ու մի թութակ էր պահում: Երբ էս շունը քնում էր, թութակը կանչում էր Տոտո ու շվացնում: Մի անգամ էլ քեռիս դուրս եկավ տնից: Մի 15 րոպե հետո տուն է մտնում: Մեկ էլ էս քեռիս հենց դուռը բացում է, տեսնում է՝ թութակի բմբուլներն են մնացել:

***

Մի անգամ ես ու ընկերս գնացինք լողալու: Ընկերս ինձնից լավ լողալ գիտեր: Ընկերս հա մտնում էր, լողում խորը տեղերը, ես էլ նայում էի ու մոտիկ տեղերն էի լողանում, որովհետև վախենում էի՝ խեղդվեմ: Ես էլ ուզեցի փորձել: Փոխանակ լողալով ջուրը մտնեի ու դուրս գայի, կամաց ոտքս էի գցում առաջ: Մեկ էլ հանկարծ ոտքս դրեցի ու էլ հետ գնալ չկարողացա: Ընկերոջս անունն էլ Վալոդ էր, Վլե էինք ասում: Ջրի մեջ թռա գոռացի՝ Վլե, մեկ էլ ջուրը՝ գըլ-գըլ, լցվեց բերանս, նույն բանը կատարվեց մի քանի անգամ: Հետո էլ, թարսի նման այն տեղում էինք, որտեղից ջուրը թափվում էր ներքև: Ես էլ կարծելով, թե ամեն ինչ վերջացած է, արդեն ոչ մի բան չի կարելի անել, մնացի ջրի տակ, ջուրը հետ էր քաշում: Հետո էլ ասացի՝ լավ, մի հատ փորձեմ լողալ: Չգիտեմ՝ ոնց, ստացվեց, լողալով հասա ափ, մեկ էլ տեսնեմ՝ ընկերս կողքս է, ես էլ, գլուխս խոթած ավազների մեջ, ընկած եմ:

***

Հայոց լեզվի ուսուցչուհին իմ հետևի նստողին ասաց.

-Վերցրու քո ու Մարինայի տետրը, բեր, որ ստուգեմ:

Նա էլ փոխանակ Մարինայի տետրը վերցնի, թևից բռնեց ու տարավ դասատուի մոտ։

***

Եթե ձեզ շատ փող է պետք, և դուք այն չունեք, խորհուրդ եմ տալիս անել հետևյալ փորձը: Ինչքան տանը շշեր, ալյումին, պղինձ, լատուն ունեք, վերցնում եք ու տանում հանձնում: Շշերը ընդունում են տարբեր կրպակներում, իսկ մետաղները՝ կան այդպիսի տեղեր փողոցի բակերից մեկում: Ի դեպ, կոկա-կոլայի շշերն ընդունում են 25 դրամով, ջերմուկինը՝ 10 դրամով, իսկ մետաղներից ալյումինի կգ-ը՝ 170 դրամով, պղինձը՝ 250, իսկ լատունը՝ 60 դրամով:

***

Մի անգամ մեր հայոց լեզվի ուսուցչուհին մեր դասարանի Արմենին հարցրեց.

-Վերջացրեցի՞ր շարադրությունը:

Արմենը պատասխանեց.

-Այո, սաղ վերջացրեցի։

Ուսուցչուհին հարցրեց․

-Բա մեռածնե՞րը:

***

Մի անգամ մեր հարևանուհին հարցրեց.

-Հրանտ, կարո՞ղ է հայոց լեզվի Այբբենարան ունենաս:

Ես էլ առանց մտածելու պատասխանեցի:

-Ո՞ր դասարանի:

***

Ընդհանրապես ես շատ եմ սիրում «Տանը մենակ» գեղարվեստական կինոնկարի առաջին տարբերակը: Եթե մենք ունենայինք 3 հարկանի տուն, շատ ոսկեղեն, թանկագին քարեր, ես տանը մենակ մնայի և ամենակարևորը՝ մեր տուն գողեր գային, ապա ես շատ սիրով դաս կտայի նրանց: Դրանից հետո նրանք ոչ մեկին վատ բան չէին անի: Ափսոս, մենք չունենք այդպիսի հարմարություններ:

Հրանտ Պողոսյան, 12տ., 1999թ.