Ու եթե դու որևէ գիրք ես կարդացել ու չես պատկերացրել քեզ գրքի գլխավոր հերոսի դերում՝ գոնե գրքի որևէ հատվածում, կարծում եմ գիրքը բավական լավը չի եղել: Մենք բոլորս էլ ուզում ենք լինել այդ հերոսների փոխարեն, ունենալ շատ խնդիրներ, որոնք մենք կլուծենք խիզախորեն և հաղթանակած դուրս կգանք այդ պատմությունից՝ անցնելով մյուսին:
Երբ կարդում եմ նախորդ դարի կամ ավելի վաղ շրջանի գրքեր, ցանկանում եմ վերադառնալ և ապրել այդ ժամանակաշրջանում: Ինձ թվում է, այնտեղ մարդիկ ավելի հեշտ են ապրել, չնայած ամեն ժամանակ ունի իր բարդությունները, ուրեմն ավելի ճիշտ կլինի ասել, որ այն ժամանակվա արկածները տարբերվում են այժմյան արկածներից:
Հիմա մեզ համար արկած է ինչ-որ տեղ գնալը, նոր վայրեր տեսնելը, իսկ այն ժամանակներում արկած ասվածը լայն հասկացություն էր: Երեխաները փախչում էին տնից ու գնում ուր խելքներին փչեր՝ չմտածելով հետևանքների, իրենց հարազատների և ամենակարևորը՝ իրենց մասին: Եթե կարդաք կամ արդեն կարդացել եք Մարկ Տվենի «Թոմ Սոյերի արկածները» և «Հեքլբերի Ֆիննի արկածները» գրքերը, ապա կհասկանաք, թե ինչ եմ ուզում ասել:
Չնայած այդ երկու պատմություններն էլ լավ են ավարտվում, բայց այդ լավ ավարտին հասնելու համար հերոսները ստիպված են լինում շա՜տ երկար ու դժվար ճանապարհ անցնել:
21-րդ դարի սերունդը կունենա՞ր նման համարձակություն: Ես ինքս չունեմ, և ընդհանրապես պատճառ չունեմ տնից փախչելու համար, այնպես որ արկածներ պետք է փնտրեմ ուրիշ տեղ: Ու եթե գրածս ձանձրացրեց քեզ, ուրեմն դու այդպես էլ չհասկացար, թե ինչ նկատի ունեի ես, կամ էլ հետ եմ վարժվել լավ նյութեր գրելուն և պետք է ուղղեմ սխալս: