Քննաշրջանի արդյունքում բավականին մեծ թվով առաջին կուրսեցիներ ցուցաբերեցին ցածր առաջադիմություն: Պատճառը, կարծում եմ հայտնի է. չաշխատեցիր աշնանը` պարտքեր ունես ձմռանը:
Եվ այսպես, ինչպես սկսվեց այս ամենը… Հետևում մնացին ընդունելության քննությունների լարված օրերը: Բախտի բերմամբ կամ տքնաջան աշխատանքի շնորհիվ դարձար «պոլիտեխնիկցի»: Մի կողմ դրեցիր հարցաշարերը և շտեմարանները: Հիմա ուսանող ես, և քեզ այլևս գրքեր պետք չեն, տետրեր` առավել ևս: Հիմա դու պարտավոր ես ամեն օր քեզ հետ ունենալ բջջային հեռախոս (բազմաֆունկցիոնալ, լավ երգերով), մաստակ («օրբիտ» կամ «դիրոլ», ծայրահեղ դեպքում «Բիգ Բաբլ»), արևածաղկի սերմ: Ընթացքում մշակեցիր նաև համապատասխան քայլվածք` ոչինչ չանողի, ոչնչից չվախեցողի և, որ ամենակարևորն է, ոչնչով չհետաքրքրվողի: Մի քանի ամիսը բավական էր քեզ համար յուրացնելու, թե ինչ է ՀՊՃՀ-ն, և ով է ՀՊՃՀ ուսանողը: ՀՊՃՀ` Հանդիպավայր Պարտքերից Ճողոպրողների Համար, ՀՊՃՀ ուսանող. հիմնականում արական, երբեմն իգական սեռի ներկայացուցիչ: Ամեն առավոտ արթնացար զարթուցիչի երրորդ զանգից հետո, մի կերպ խցկվեցիր երթուղային տաքսի կամ հարյուր դրամը մի գրպանից մյուսը տեղափոխելով, վազելով հասար ՀՊՃՀ տարածք: 9:15-ից մինչև 9:30 հասցրեցիր համբուրել բոլոր հանդիպողներին` ըստ կանոնակարգի (3 համբույր մտերիմ ընկերներին, 2 համբույր` կուրսեցիներին, 1 համբույր` պարզապես ծանոթ դեմքերին): Ներկայացար 3-րդ մասնաշենք, բաց չթողեցիր ոչ մի հավաքույթ`տեղեկանալով օրակարգին, քննարկվող հարցերին, կայացած որոշումներին: Յուրաքանչյուր օր մինչև ժամը 14:00 հասցրեցիր գոնե երկու անգամ մտնել բուֆետ, վերականգնել ծախսված էներգիան, արագ աչքի անցկացնել բուֆետի ապառիկների ցուցակը:
Վերջում ամեն օր դուրս եկար բակ` հրաժեշտ տալով բոլոր հանդիպողներին (նայիր կանոնակարգին): Երբեմն ներկայացար դասերին: Վերջում մի կերպ ձեռք բերեցիր բոլոր դասախոսությունների պատճենները` մեծացված կամ փոքրացված տեսքով: Քննություններից մեկ օր առաջ իմացար ոչ միայն հանձնվելիք քննության առարկայի անունը, այլև լսարանի տեղը և դասախոսի ազգանունը: Հիշեցիր, թե տեսաժապավենների վարձույթի որ կետում ես թողել ստուգման գրքույկը, ուսանողական և ընթերցողական տոմսերը (եթե այդպիսի տոմս ունեցել ես): Արդյունքում … Արդյունքում, երբ բոլորը արդեն զբաղված են 2-րդ կիսամյակի դասերը կամ առաջադրանքները կատարելով, դու դեռ հանձնում ես առաջինի պարտքերը` անընդհատ ինքդ քեզ խոսք տալով, որ եթե բարեհաջող վերջացնես, նույնը անպայման չես կրկնի երկրորդ կիսամյակում, կհաճախես բոլոր դասերին, կհանձնես բոլոր առաջադրանքները և այլն: Հիշի’ր, որ սովորելու համար քո փոխարեն վճարում են մի դեպքում ծնողները, մյուսում` պետությունը, իսկ այդ գումարը արդյո՞ք արդյունավետ ես օգտագործում դու ողջ կիսամյակի ընթացքում:
Այս ամենի որոշ մասը իհարկե կատակի տեսքով է գրված, սակայն եթե ուսանողները այս ամենին հետևեն և հաճախեն բոլոր դասերին, ապա այդ դեպքում շատ լավ կլինի: