Արտասովոր կատուն
Իմ այս պատմությունը լինելու է մի նազելի կատվի մասին, որը շատ է սիրում օյիններ խաղալ։
Արձակուրդներին ես ու եղբայրս գնացինք քեռուս տուն՝ Դիլիջան։ Երբ հասանք տեղ, Ջեկո անունով շունն սկսեց հաչալ մեզ վրա։
Հանկարծ ինչ-որ տեղից լսեցի մի թույլ մլավոց։ Նայեցի շուրջս և տեսա մի կատվի, որի մասին չէի լսել։ Այս կատուն շատ արտասովոր կատու էր։ Նա թաքուն գնում ուտում էր շան ափսեից, իսկ շունը հաչում էր նրա վրա։ Բայց կատուն նույն ծուլությամբ շարունակում էր ճաշին անկոչ հյուր լինել։
Մի օր, երբ արդեն ուշ էր, և պիտի քնեինք, նկատեցինք, որ կատուն չկա։ Մենք շատ փնտրեցինք նրան և ոչ մի տեղ չգտանք։ Երբ եղբայրս վերցրեց իր վերմակը, տեսանք, որ կատուն այնտեղ տաքուկ-տաքուկ տեղավորվել է։ Մենք վերցրինք նրան, դրեցինք արկղի մեջ և փակեցինք։
Ես այսքան հանդուգն փիսո երբեք չեմ տեսել։
Էդգար Թաթիկյան
1998 թ․
Շնակատուն
Մենք մեր կատվիկին բերեցինք, երբ չորս ամսական էր։ Չիկան վախից մտավ մահճակալի տակ ու տարօրինակ ձայներ էր հանում։ Մայրիկի ընկերուհին, որը տվել էր կատվին, ասաց․
-Չիկան մեծացել է շների հետ, դրա համար էլ տարօրինակ է մլավում։
Բայց, ախր, ընդհանրապես չէր մլավում, այլ հաչում էր շնիկի պես։ Նա շատ բաներով է շան նման։ Մի անգամ մայրիկս եկավ աշխատանքից, հանեց ձեռնոցները։ Հանկարծ Չիկան ձեռնոցն առավ ու մտավ բազկաթոռի տակ։
-Այ հիմար, բե՜ր ձեռնոցը,- բացականչեց մայրիկը՝ մյուս ձեռնոցով խփելով Չիկայի քթիկին։
Ինչպես զարմացանք, երբ բազկաթոռի տակից դուրս եկավ մեղավոր աչքերով և փոշոտ մռութով Չիկան՝ ատամների մեջ ձեռնոցը։
Չիկան շատ ամաչկոտ է։ Հենց հյուրեր են գալիս, թաքնվում է, մինչև հյուրերը գնան։ Մի անգամ նույնիսկ մենք չէինք գտնում նրան։
Երբ հուսահատ ուզում էի քնել, մեկ էլ տեսնեմ՝ Չիկան բարձիս վրա պառկած հորանջում է ու խորամանկ ինձ նայում։
Կոնստանտին Բեգիջանյան
2001 թ․
Շատ սարսափելի պատմություն
Ես շատ եմ վախենում շներից։ Ինձ համար դրանք ամենասարսափելի գազաններն են։
Մի օր խաղում էինք այգում։ Հանկարծ մի շուն վազեց դեպի մեզ։ Չգիտեմ՝ խաղա՞լ էր ուզում, թե՞ բարկացել էր աղմուկի համար։ Բոլոր երեխաները փախան մի կողմ, ես՝ մյուս։ Շունն էլ, բոլորին թողած, վազեց իմ հետևից։ Ես վազում էի ինչքան ուժ ունեի։ Բայց շունը հասավ ինձ ու ոտքս լպստեց։ Ես բարձր գոռացի, բայց արդեն ուշ էր։ Այդ դեպքից հետո էլ ոչ ոք չի կարող ինձ համոզել, որ շներից ավելի սարսափելի կենդանիներ կան։
Նարինե Դանեղյան
2001 թ․