Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Օրեր առաջ այցելեցի Նեշվիլի գրադարաններից մեկը: Առաջին բանը, որ գրավեց ուշադրությունս՝ գրադարանի կառուցվածքային դասավորությունն է: Գրադարանը բաժանված է սրահների ըստ տարիքային խմբերի ու այդ տարիքին առանձնահատուկ հետաքրքրությունների:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Մանկական բաժինն են կազմում մանկական գրքերով լցված գրադարակները, խաղալիքները, տիկնիկային թատրոնն ու խաղահրապարակը: Մեծահասակների բաժինները համալրված են գրականությամբ (ըստ տարիքի ու մասնագիտության), համակարգիչներով, հեռուստացույցներով, վիդեոխաղերով: Որոշ ընթերցասրահներ ունեն տարիքային սահմանափակում:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Ժամանակակից մեթոդներով գրականության ուսումնասիրման հնարավորությունը գրավում է բազմաթիվ ընթերցողների, բայց միևնույն ժամանակ, մոդեռնիզացումը հանգեցնում է բացասական արդյունքների:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Գրադարանի պայմանները գրավում են նաև բազմաթիվ անօթևան մարդկանց, ովքեր կարող են մինչև օրվա վերջ զբաղեցնել գրադարանը՝ ընթերցասրահներում նստած հեռուստացույց դիտելու համար: Անվճար Wi-Fi-ի ու վիդեոխաղերի առկայությունը նույնպես գրավում է մարդկանց, բայց ոչ կարդալու նպատակով: Հետևաբար գրադարանն ինչ-որ տեղ դադարում է ծառայել իր բուն նպատակին:
Լուսանկարը՝ Եվա Խեչոյանի
Էնպես որ, միգուցե հայաստանյան գրադարանների մասնակի մոդեռնիզացումը կամ ավանդական գրադարանային մոդելի բացարձակ պահպանումն ի օգուտ մե՞զ է: Ո՞վ գիտե…