arxiv

Ջենին

Ձմեռն ասես չէր վերջանում, թեև արդեն գարուն էր: Բակում վազվզում էին մի քանի շուն: Իջա բակ և ձայն տվեցի.

-Ջենի, տես քեզ համար ինչ եմ բերել:

Շներից մեկը վազելով մոտեցավ ինձ:

-Ջենի, տես քեզ համար ինչ եմ բերել,- նորից ասացի ես ու նրան պարզեցի մի կտոր հաց:

Խեղճն այնքան ծարավ էր, որ նույնիսկ հացին ձեռք չտվեց: Մոտեցավ ջրափոսին՝ ինձ հասկացնելով, որ ծարավ է: Ես նրան ջուր տվեցի: Նա ագահությամբ խմեց ջուրը և նոր կերավ իմ տված հացը։

Ես շատ խղճացի Ջենիին: Տանից մի փալաս բերեցի: Գցեցի մեր մուտքի աստիճանահարթակին: Ջենին տեղավորվեց փալասի վրա և իսկույն քուն մտավ: Ես էլ գնացի տուն և պառկեցի քնելու: Երազումս տեսա, որ Ջենին մեր տանն է ապրում, և ես խաղում եմ նրա հետ։

Առավոտյան, երբ տանից դուրս եկա դպրոց գնալու, Ջենին դեռ անուշ քնած էր իմ գցած փալասի վրա: Ես զգուշորեն իջա աստիճաններով: Ամբողջ ճանապարհին մտածում էի, թե երբ եմ տուն գալու, որպեսզի խաղամ Ջենիի հետ: Դրսում գարնանային տաք եղանակ էր: Ուրեմն Ջենին էլ չի մրսի:

Ռիմա Տոֆանյան
2003թ.