«Ռինդ» ազգագրական պարային համույթը, որտեղ այժմ պարում եմ նաև ես, ստեղծվել է 2014 թվականին համայնքի ղեկավարի՝ պարոն Հուսիկ Սահակյանի աջակցությամբ: Հարցազրույց խմբի ղեկավար և պարուսույց Դավիթ Հովհաննիսյաննի հետ:

-Պատմեք «Ռինդ» պարային համույթի մասին: Ե՞րբ է ստեղծվել այն և ներկայումս քանի՞ աշակերտ կա խմբում: 

-Համույթը ստեղծվել է 2014 թվականի փետրվարին: Համույթը գործում է երկու խմբով: Ներկայումս կա մոտ 60 աշակերտ, և նրանց թիվը օր օրի ավելանում է:

-Պարային ո՞ր ոճերում է հանդես գալիս խումբը: 

-Պարում ենք հայկական ազգագրական պարեր՝ քոչարի, յարխուշտա, իշխանապար, և այլ ազգերի ժողովուրդների պարեր՝ ռուսական, վրացական, իտալական, հունական:

-Մասնակցո՞ւմ եք փառատոների կամ միջոցառումների: Եթե այո, ապա ի՞նչ մասշտաբի միջոցառումներ են լինում դրանք: 

-Մասնակցում ենք հանրապետական՝ մրցութային և ցուցադրական տարբեր փառատոների: Օրինակ, մասնակցել ենք «Նազանք-2014» և «Նազանք-2015» պարի հանրապետական մրցույթ-փառատոներին: Մասնակցում ենք նաև մշակութային միջոցառումների: Հենց վերջերս պարել ենք Արենիում՝ գինու փառատոնի ժամանակ: Անցած ամիս պարել ենք Եղեգնաձորում կազմակերպված անկախության օրվան նվիրված միջոցառմանը, հոկտեմբերի 21-ին` Ռինդ գյուղի տոնին նվիրված միջոցառմանը:

-Ի՞նչ մրցանակների է արժանացել խումբը: 

-Համույթի սաները ստացել են պատվոգրեր «Մինորա» մշակութային կենտրոնից՝ «Նազանք-2014», «Նազանք-2015» պարի հանրապետական մրցույթ-փառատոներին և 2017 թվականի հունիսի 1-ին «Հայ մանուկներ» երաժշտական հանրապետական համերգ-փառատոնին փայլուն մասնակցություն ցուցաբերելու համար: Խումբը հրավերներ է ստացել Վրաստանից և Հունաստանից:

-Ի՞նչ խնդիրներ ունի խումբը: 

-Պետական աջակցությունը շատ քիչ է, ճանապարհածախսի և սննդի համար գումար տրամադրում են ծնողները, նաև համայնքապետարանը: Մեր հիմնական խնդիրը պարային հագուստների խնդիրն է, որոնք բացակայում են միջոցների սղության պատճառով:

-Ինչպիսի՞ն եք պատկերացնում խմբի ապագան: 

-Խմբի ապագան շատ տեսանելի է և հուսադրող, քանի որ երեխաները մեծ սիրով են հաճախում պարապմունքներին: Իսկ մենք արդեն իսկ ունենք պարուսույցներ, որոնք չնայած դեռ 16-17 տարեկան են, բայց արդեն բավականին մեծ փորձ են ձեռք բերել այդ ասպարեզում:

-Բացի «Ռինդ» պարային համույթը՝ ունե՞ք այլ խմբեր: 

-Այո: Խումբ ունեմ նաև Արենի համայնքում, որը հենց այդպես էլ կոչվում է՝ «Արենի» պարային համույթ:

-Մի փոքր պատմեք Ձեր մասին: Ե՞րբ եք սկսել պարել, որտե՞ղ եք սովորել, ե՞րբ եք դարձել պարուսույց: 

-Պարել սկսել եմ դեռ փոքր տարիքից: Պարել եմ Եղեգնաձորի ՄՍԿ (Մանկական ստեղծագործական կենտրոն) մշակույթի տան «Սալմաստ» ազգագրական երգի-պարի համույթում, նաև ՀՀ ՊՆ «Սպայի տան» «Սարդարապատ» պարային համույթում: Հստակ չեմ հիշում, բայց մոտավորապես 5-ից 6 տարի է՝ պարուսույց եմ:

-Սիրո՞ւմ եք Ձեր աշխատանքը: 

-Այո, իհարկե: Սիրում եմ աշխատել երեխաների հետ: Երբ որևէ աշխատանք անում ես սիրով և տեսնում ես, որ այն արդյունք է տալիս, սկսում ես ավելի ու ավելի շատ նվիրվել քո գործին: Ես սիրով եմ անում իմ գործը:

-Ո՞րն է Ձեր կարգախոսը: 

-Պահպանել և տարածել մեր հայկական ազգագրական պարերը: Սա է իմ կարգախոսը, և ես հնարավորինս փորձում եմ հետևել դրան: Իմ աշակերտներին ևս սովորեցնում ու խորհուրդ եմ տալիս հետևել այդ կարգախոսին: