-Երեխաներ, այսօր անցնելու ենք սինուսների թեորեմը: Դա շատ կարևոր թեմա է:

-Իսկ ինչի՞ համար ա մեզ էդ պետք,- հարցրեց աշակերտներից մեկը:

-Կյանքում պետք կգա:

-Կյանքում ե՞րբ պետք կգա:

Հարցը մնաց անպատասխան:

Նկատե՞լ եք, որ մենք երբեմն սովորում ենք այն, ինչ մեզ պետք չի գալիս կյանքում: Իհարկե, խոսքը սինուսների թեորեմի մասին չէ: Բայց, իմ կարծիքով, եթե մենք իմանայինք օրինակներ, թե կյանքում ինչ նշանակություն ունի սինուսի թեորեմը, ապա մենք ավելի հաճույքով և գիտակցված կսովորեինք:

Վերցնենք պատմությունը՝ որպես օրինակ: Մենք սովորում ենք դասը: Ուսուցիչը պահանջում է պատմել դասն այնպես, ինչպես գրված է գրքում: Բոլորը դասը մեկնաբանում են այնպես, ինչպես ուսուցիչն է պահանջում: Աշակերտների մոտ չի ձևավորվում սեփական կարծիք:

Մեր պատմությունը կրկնվում է: Այս տարի ընդունվեցի քոլեջ, և մենք նույն թեմաներն ենք անցնում, ինչ դպրոցում: Արդեն անգիր եմ արել պատմության բոլոր դասերը: Միևնույն ժամանակ, ես համարյա ոչինչ չգիտեմ նորագույն շրջանի պատմության մասին:

Իսկ ինչի՞ համար ենք մենք անցնում քիմիան: Ինչքան հիշում եմ՝ քիմիայի դասերին մենք կա՛մ դաս ենք պատմում, կա՛մ խնդիր լուծում: Իսկ ավելի հետաքրքիր լաբորատոր փորձե՞րը: Այդպիսի բան էլ եմ հիշում, թե ինչպես լակմուսի թերթիկից ստանալ մորու գույն, ֆենոլֆտալեինից՝ նարնջագույն: Դե, այդ փորձը ես մոտ երեք անգամ եմ տեսել, ինչպե՞ս կարող եմ չհիշել: Դպրոցներում չկան լավ պայմաններ ավելի հետաքրքիր փորձեր անելու համար:

Ձմեռային արձակուրդներին գրականության ուսուցիչը մի քանի գիրք էր հանձնարարել կարդալ: Եթե ճիշտն ասեմ, ես դրանցից դեռ ոչ մեկը չեմ կարդացել: Գիտե՞ք ինչու: Որովհետև ուսուցիչները սկսում են պատմել այդ գրքի սյուժեն: Հանձնարարում են սովորել գրականության դասագրքի վերլուծությունը: Հետո էլ ասում են՝ կարդացեք:

Մարդիկ զարմանում են, թե ինչու աշակերտները այդքան չեն սիրում գրականությունը: Որովհետև գրականության դասաժամերը ձանձրալի են անցնում: Դպրոցում ամենաերկար 45 րոպեն գրականության դասաժամին էր: Քսանհինգ րոպե աշակերտներն էին պատասխանում, քսան րոպե ուսուցիչներն էին խոսում:

Իմ կարծիքով, ավելի լավ կլիներ, եթե ուսուցիչները աշակերտներին սովորեցնեին՝ ինչպես գտնել և սովորել այն, ինչ իրենց պետք է:

Կարելի էր ավելի հետաքրքիր, թեթև և օգտակար ծրագիր կազմել, որպեսզի աշակերտին ավելի հաճելի լիներ սովորելը: Օրինակ՝ պատմության ժամին քննարկումներ լինեին, իսկ քիմիայի լաբորատոր փորձերի համար լավ պայմաններ: