ofelya hovhannisyan

Սպասումով լեցուն

Սկսվեց Ամանորյա եռուզեռը: Մշտապես սպասված այս տոնն արդեն մոտենում է: Անկախ տարիքից՝ բոլորն էլ սիրում և անխնա պատրաստվում են: Աշխարհի տարբեր վայրերում Նոր տարին տարբեր ավանդույթներով և հետաքրքրություններով են նշում: Մարդիկ մեծ ջերմեռանդությամբ են զարդարում ոչ միայն տոնածառը, այլև ամբողջ տունը, բակը, քաղաքներն ու գյուղերը: Եվ ամենակարևորը՝ Նոր տարվա գիշերը պահում են երազանքներ և հավատում, որ դրանք կիրականանան: Շատ հետաքրքիր տոն է: Բոլորն այդ օրը պարզապես մոռանում են իրենց հոգսերի մասին, մտածում, թե նոր տարում ի՞նչ կլինի, արդյոք ի՞նչ հաջողությունների կհասնեն:

Դասընկերներով որոշեցինք զարդարել մեր դասարանը: Մեր դասասենյակում ամեն ինչ այնքան թափթփված էր, որ ես մտածում էի, թե չենք կարողանա այն կարգի բերել: Բայց մենք այնքան ուրախ էինք, որ այդ ամենը չէինք էլ նկատում: Շատ քիչ ժամանակ ունեինք: Ես միշտ զարմացել եմ, թե ինչպես են իմ դասընկերուհիներ Տաթևն ու Լուսինեն, հասարակ թղթերից այնպիսի գեղեցիկ զարդարանքներ պատրաստում: Ես չէի էլ հասցնում նայել՝ այդքան արագաշարժ աշխատանք ես դեռ չէի տեսել: Չնայած, մյուսներն էլ հետ չէին ընկնում: Դիանան, Սյուզաննան և Իշխանուհին մեր դասարանի ամենաբարձրահասակ աղջիկներն են: Դրա համար մենք փուչիկները փչելուց հետո անմիջապես նրանց էինք տալիս, որպեսզի կախեին տարբեր տեղերից: Իսկ Վիկտորյան և Քրիստինեն կարողանում էին փայլերից տարբեր տեսակի զարդեր ստանալ: Դե, ես էլ հետևում էի նրանց աշխատանքին և անհրաժեշտության դեպքում՝ օգնում նրանց: Մեզանից մի ժամ պահանջվեց, և մենք կարողացանք շատ գեղեցիկ զարդարել մեր դասարանը: Դասարանը զարդարելուց հետո գնացինք տուն:

Շատ եմ սիրում Ամանորի նախապատրաստական փուլը, ամեն ինչ շատ ավելի հետաքրքիր է՝ սպասումով լեցուն: Ես ցանկանում եմ, որ այս տարի բոլոր ընտանիքներում հետաքրքիր և ուրախ անցնի Ամանորը, և կատարվեն բոլորի երազանքներն և ցանկությունները: